Pau Donés faleceu o pasado 9 de xuño tras case cinco anos de loita contra o cancro de colon. Vinte días antes de morrer, o líder de Jarabe de Palo chamou o seu amigo Jordi Évole e sincerouse nunha conversa que se converteu no documental Eso que tú me das. O xornalista visitou o músico na súa casa do Val de Arán e alí falaron sobre a súa enfermidade, o medo e o duelo, unha charla que chega aos cines o 30 de setembro deixando "grandes ensinos" e coa que o cantante se despediu "pola porta grande".
"Hai frases do documental que son grandes ensinos e que as tes que ter colocadas ao teu ao redor para ir colléndoas cando veñan mal dadas", relata Évole na rolda de prensa de presentación do documental. "A morte róldanos desde que nacemos. Hai xente de 30 e 70 anos que sente moi identificada con Pau. Co xeito tan sereno que tivo de afrontar a morte, eu creo que se foi pola porta grande", engade o xornalista, que dirixe a película xunto a Ramón Lara.
Foi o propio cantante quen chamou ao presentador de Salvados e propúxolle gravar a súa última conversación. Á súa chegada a casa do artista, o primeiro que chamou a atención de Évole foi o deteriorado aspecto de Donés. "É un efecto que aos poucos minutos pasouse e xa estás dentro do seu discurso", conta. "Pau sempre fixo unha visibilización do cancro. É un dos primeiros que decidiu facelo nun momento en que a enfermidade se empeza a ocultar, esa última fase", argumenta o reporteiro.
"A min axudoume a charla con Pau a ter un verán diferente, a ver as cousas desde outra perspectiva. Ata agora era alguén de moita acción e, logo do de Pau, tendo máis á reflexión", explica Évole, que destaca especialmente a "constante invitación a vivir", que fai Donés no documental.
SEN MORBO E CON HUMOR. Évole quixo con esta produción lanzar unha mensaxe de esperanza e unha reflexión sobre a aceptación da morte, unha temática que tivo que afrontar deixando de lado o sensacionalismo. "Non nos permitimos facer un documental morboso. Incomódanos moito o amarillismo", sentenza.
Para alixeirar o peso emocional da cinta o equipo tiña claro que "a charla non podía ser lacrimóxena". "Non podiamos estar regodeándonos na pena", apunta o catalán. "Había unha vontade de que houbese unha montaña rusa, subir, baixar, que houbese intensidade", asegura.
"Unha das cousas que me tranquilizou moito foi cando a familia viu a película e todos eles animáronnos a seguir adiante", relata o director. "Creo que a eles lles axudou nalgún momento do duelo ver o seu testemuño", di.
Entre os asistentes á rolda de prensa estaba Marc Donés, irmán do cantante, que se dirixiu a Évole para agradecerlle o seu traballo. "Chamouche a ti porque tiña moi claro que poderías entender o que el necesitaba facer e plasmalo. Para min fixéchelo de 10", opina.
UNHA RODAXE EN PLENA CRISE DO CORONAVIRUS. A gravación de Eso que tú me das tivo lugar o pasado mes de maio, en plena crise de coronavirus. "Foi grandioso o feito de saír de onde estabamos todos encerrados", rememora o realizador. "Foron dous días e medio de moita vida, foi marabilloso", confesa.
O documental estrearase en 245 salas españolas, un lanzamento que chega na segunda onda da crise sanitaria. "Serviunos para pór o noso granito de area, para volver aos cines", reivindica Évole, que desvela que o filme non estará noutras plataformas ata 2021 e polo momento só poderá verse na gran pantalla.
A decisión de proxectar a cinta en cines chegou logo da filmación. "Para nós era un experimento. Non sabiamos que iamos facer. Había unha tentación, que era vela canto antes en televisión", explica Évole. "En televisión hai moito fast food. Tiñamos a sensación de que isto tiña que ter unha dixestión máis lenta", esgrime.
Eso que tú me daschega aos cines o 30 de setembro e parte da súa recadación irá destinada ao Vall d'Hebron Instituto de Oncoloxía.
