Confirman a condena a dous acusados da Manda por gravar a violación

Na sentenza notificada este xoves, os maxistrados rexeitan as alegacións da defensa
La Manada. ARCHIVO
photo_camera A Manda. ARQUIVO

O Tribunal Superior de Xustiza de Navarra (TSJN) confirmou a sentenza da Sección Segunda da Audiencia Provincial que condenou a 3 anos e 3 meses de prisión e 5.670 euros de multa a dous membros da Manda por gravar en vídeo e facer fotografías da violación cometida nos Sanfermines de 2016.

Os dous membros da Manda, acusados dun delito contra a intimidade, gravaron sete vídeos da violación grupal a unha moza madrileña e fixeron dúas fotografías da agresión sexual perpetrada por eles e polos outros tres procesados o 7 de xullo de 2016 en Pamplona.

Na sentenza, que pode ser recorrida ante o Tribunal Supremo, a Sala do Civil e Penal do TSJN ratifica as penas establecidas para Antonio Manuel Guerreiro e Angel Jesús Cabezuelo, así como a absolución dos outros tres procesados -José Angel Prenda, Angel Boza e Jesús Escudeiro-, do delito contra a intimidade imputado pola fiscalía e as acusacións.

En xullo de 2019, o Tribunal Supremo condenou aos cinco acusados como autores dun delito continuado de violación a 15 anos de prisión. A Guerrero, impúxolle 2 anos máis por un delito de roubo con intimidación.

Para a Sala, ademais, “o delito contra a intimidade consúmase pola gravación mesma, con independencia de que se revelase a terceiros e aínda pretendésese destruír polo propio recorrente"

Na sentenza notificada este xoves, os maxistrados rexeitan as alegacións da defensa de Cabezuelo, quen argumentou que este gravou as imaxes pero sen intención de atentar contra a intimidade da denunciante posto que, segundo expuxo, borrounas en canto comprobou que a prexudicaban.

Os xuíces aseguran que esta afirmación contradi "frontalmente" o relato de feitos probados, xa que “a intencionalidade dolosa da gravación do vídeo dedúcese do contexto da agresión e humillación da vítima que se produce”. é máis, engaden que o vídeo recolleu con claridade “” imaxes da denunciante, “con perfecta conciencia do que gravaba”.

A pertenza do condenado ao chat da Manda, ao que pertencen todos os procesados excepto Boza, onde intercambian imaxes de contido sexual, “permite lexitimamente concluír que a intención do borrado foi unicamente destruír a proba que lle incriminaba e que se produce entre o momento que lle identifica a Policía Foral na ruela da praza de touros e o posterior en que lle detén a Policía Municipal”, explican os maxistrados.

Para a Sala, ademais, “o delito contra a intimidade consúmase pola gravación mesma, con independencia de que se revelase a terceiros e aínda pretendésese destruír polo propio recorrente. O ben xurídico tutelado é a intimidade da recorrente que se violou aínda que a gravación non se difunda”.

O Tribunal argumenta que se trata dunha cuestión “moi dubidosa”, de límites dogmáticos moi imprecisos

Respecto da desproporción da pena imposta invocada polos recorrentes, o Tribunal subliña que a sentenza da Audiencia está nos límites do seu discrecionalidad, sen ningún tipo de arbitrariedade, e recorda neste sentido “a particular humillación” sufrida pola vítima da violación grupal “no interior do cubículo”.

Por outra banda, a Sala tamén rexeita os recursos da fiscalía e a acusación particular, que reclamaron a condena dos outros tres absoltos, xa que, segundo expuxeron, a interpretación das imaxes mostra con toda evidencia que todos foron partícipes responsables da gravación.

O Tribunal argumenta que se trata dunha cuestión “moi dubidosa”, de límites dogmáticos moi imprecisos, polo que, xustamente polas dúbidas expostas, tras unha longa deliberación, inclínase en favor dos acusados. 

Comentarios