A crise entre PSOE e Unidas Podemos estala no debate do Open Arms

Simancas reprochou aos de Iglesias que "non son de fiar" e que "non se non se pode ser goberno e contragoberno" ► Vera declarou que os socialistas intentan "quedar sempre por encima"
A vicepresidenta en funcións, Carmen Calvo, durante a súa comparecencia ante o Pleno do Congreso para explicar a a crise do Open Arms. FERNANDO VILLAR (EFE)
photo_camera A vicepresidenta en funcións, Carmen Calvo, durante a súa comparecencia ante o Pleno do Congreso para explicar a a crise do Open Arms. FERNANDO VILLAR (EFE)
O pleno do Congreso que este xoves se reuniu non se sabe se durará moito, todo depende de que haxa investidura antes do 23 de setembro, pero si se sabe, fíxose notorio, que a relación entre PSOE e Unidas Podemos atravesa unha crise total.

Xullo acabou na Cámara Baixa cunha portada, o que se deron Pedro Sánchez e Pablo Iglesias tras facer este unha última oferta á desesperada, apenas uns minutos antes da segunda votación da sesión de investidura; en liza tres ministerios, unha vicepresidencia e a competencia sobre as políticas activas de emprego.

Agosto acabará na Cámara Baixa cunha loita de propostas e agravios entre PSOE e Unidas Podemos, e non sucedeu grazas a un debate de investidura, senón a un pleno extraordinario sobre a xestión do Open Arms. 

No lado dos agravios: o secretario xeral do grupo socialista, Rafael Simancas, reprochou aos de Iglesias que "non son de fiar" e que "non se non se pode ser goberno e contragoberno", e a portavoz da Executiva de Podemos, Noelia Vera, tamén deputada, deplorou aos socialistas que eles, de fiar, tampouco, e que encima intentan sempre "quedar por encima".

Ao cruzamento de reproches sumouse a vicepresidenta, Carmen Calvo, protagonista este xoves porque o pleno extraordinario convocouse para que ela explicase a xestión do barco humanitario.

Censurou á portavoz adxunta de Unidas Podemos, Ione Belarra, por comparala co dirixente italiano Matteo Salvini: "Chegou moi lonxe", espetoulle.

No lado das propostas: o líder de Unidas Podemos destacou nunha entrevista na Ser que se Sánchez lle ofrece agora negociar sobre ese modelo de Goberno que saltou polo aire en xullo, o acordo case estaría servido; pola súa banda, Sánchez mostrouse "esperanzado" de que haxa novo Goberno a partir da proposta programática de 300 medidas que está a ultimar.

Desde a portada de xullo ao estalido da crise deste xoves pasou pouco máis dun mes; desde este xoves en que PSOE e Unidas Podemos airearon as súas diferenzas ata o 23 de setembro, fin do prazo constitucional para que haxa investidura, queda menos dun mes.

O tempo pasa rápido e entre os deputados, tras unha xornada como a deste xoves, queda a dúbida de se Sánchez ten présa. 

O presidente en funcións e líder do PSOE avanzou que a partir da semana próxima renovará os contactos cos grupos parlamentarios, ao que o portavoz de ERC, Gabriel Rufián, e o do PNV, Aitor Esteban, responderon con senllos actos de fe: esperan que así sexa.

Ione Belarra, minutos despois de ver informacións coas palabras de Sánchez, compareceu ante os medios para pedirlle que "pise o acelerador da negociación".

É inevitable que reine o pesimismo tras un pleno como o deste xoves, no que se falou de inmigración e do Open Arms, si, pero nun ton agre e áspero a maioría das veces, sobre todo entre os chamados a desatascar o bloqueo.

Iglesias falou pola mañá e Sánchez pola tarde, e as súas palabras invitan á negociación, pero non os seus xestos nin tampouco os seus portavoces.

Tal é o aroma que desprenden ambos os partidos que o líder do PP, Pablo Casado, preguntouse, acabado o pleno, por que o que PSOE e Podemos fixeron na Rioxa ou Aragón non poden facelo "a nivel nacional".

Entre os aliados o estupor non cesa. O deputado de Compromís, Joan Baldoví, introduciu no seu minuto de intervención un chamamento á negociación para que polo menos termine esta calma "desesperante" e haxa investidura, e máis ou menos por aí quixo ir Rufián, pero con máis vehemencia: "A esquerda palmará" se se repiten as eleccións.

Este pleno extraordinario, fóra do período de sesións, pode ser o penúltimo se efectivamente en setembro o Congreso acolle outro sobre os recentes cumes europeos.

Os deputados dispóñense a retomar a actividade parlamentaria a semana que vén, pero con incerteza, sen rutina. 

Porque se a segunda semana de setembro se descafeína pola Diada e a terceira queda libre por se xorde outro debate de investidura, a viaxe que queda polo Congreso vese efémero. E triste. 

Comentarios