A decisión do senegalés Ibrahima Ndiaye de non separar ás súas xemelgas siamesas, despois de que médicos dun hospital de Londres avaliasen que a supervivencia dunha delas era imposible, conmocionou ao Reino Unido.
En 2017, as pequenas Marieme e Ndeye, que entón só tiñan oito meses, viaxaron cos seus pais desde Senegal ata o Hospital Great Ormond Street da capital británica coa esperanza de que os doutores puidesen ofrecerlles un futuro por separado.
Con todo, os exames rapidamente estableceron que Marieme conta cun corazón moi débil e uns niveis de osíxeno moi baixos que non aguantarían unha vida independente.
Ibrahima Ndiaye decidiu non separar ás xemelgas siamesas para evitar a morte de Marieme
Estes dous últimos anos, o pai, xunto a doutores e expertos do comité de ética, viuse ante a encrucillada de practicarlles unha operación que non permitiría a Marieme sobrevivir, pero que podería proporcionarlle a Ndeye unha vida diferenciada ou, pola contra, evitar unha separación que lles levaría a ambas á morte.
Ndiaye optou pola segunda pensando na "igualdade" das súas fillas que teñen cerebros, corazóns e pulmóns separados, pero que comparten un fígado, unha vexiga e un sistema dixestivo que fan imposible a separación, unha decisión que os doutores comparten.
"Están xuntas, son iguais. Great Ormond Street foi moi honesto e moi claro comigo en todo momento. Viñemos como pacientes, pero agora somos máis que iso, considérolles a miña familia. Nunca me sentín presionado para aceptar unha operación, nunca me faltaron ao respecto", dixo en declaracións ao xornal The Observer.
As siamesas, que agora teñen tres anos, empezarán a gardería a partir de setembro en Cardiff, onde se mudaron co seu pai tras chegar ao Reino Unido e despois de que a súa nai volvese a Dakar, onde a parella ten outros catro fillos maiores.
As siamesas, de tres anos, empezarán a gardería a partir de setembro en Cardiff
A súa esperanza era que as pequenas puidesen someterse a un proceso de separación seguro para ambas como o que pasaron Safa e Marwa Ullah, unhas xemelgas paquistanís de dous anos que estaban unidas pola cabeza e que o pasado xullo foron dadas de alta do Great Ormond Street para continuar a súa recuperación desde casa.
Tras tomar esta difícil decisión, Ndiaye afirmou sentirse "un home afortunado de ser parte desta viaxe" e poder "coidar e facer felices" ás súas fillas.
"Sei que haberá un momento en que terán que irse. Pero neste punto están a loitar e tamén me están dando unha razón para vivir. Son a miña inspiración, doullo todo. Nunca as deixarei camiñar soas", destacou.
