Rexeitan o recurso da Fiscalía sobre as saídas de prisión de Urdangarin

As saídas foron autorizadas para facer voluntariado en Madrid dous días á semana, oito horas cada xornada
Iñaki Urdangarin, á súa chegada ao centro onde fai voluntariado. ÁNGEL DÍAZ (EFE)
photo_camera Iñaki Urdangarin, á súa chegada ao centro onde fai voluntariado. ÁNGEL DÍAZ (EFE)

A Audiencia de Ávila desestimou o recurso de apelación exposto pola Fiscalía ao auto do Xulgado de Vixilancia Penal número 1 de Valladolid que admitiu unha solicitude de Iñaki Urdangarin, o que lle permitiu saír do cárcere abulense de Brieva para facer voluntariado.

En concreto, as saídas foron autorizadas para facer voluntariado en Madrid dous días á semana, oito horas cada xornada -a primeira delas o pasado 19 de setembro-, despois de que Urdangarin solicitase a aplicación do artigo 117 do Regulamento Penal.

A Fiscalía sostivo no seu recurso que ese precepto non era de aplicación ao non figurar entre os requisitos legais ter cumprido a cuarta parte da condena, despois de que Urdangarin ingresase no cárcere de Brieva o 18 de xuño de 2018 para cumprir unha pena de cinco anos e dez meses de prisión polo caso Noós.

No auto, facilitado este luns por fontes do Tribunal Superior de Xustiza de Castela e León (TSJCyL), a Audiencia de Ávila di sobre o artigo 117 do Regulamento que fixa como orzamentos unicamente que exista un perfil de baixo perigo social e que non ofreza riscos de quebrantamento de condena, para que un interno clasificado en segundo grao de cumprimento dunha pena de cárcere poida acceder á execución de programas especializados.

"Non contempla nin esixe devandito precepto o cumprimento da cuarta parte da condena como orzamento necesario e imprescindible para que o interno poida acceder á realización de tales programas especializados, a diferenza do réxime doutros beneficios ou institutos penais", recolle a resolución xudicial.

Neste sentido, refuga a pretensión do Ministerio Fiscal de estender a esixencia dun requisito normativamente non incluído a un suposto distinto daquel para o que está expresamente previsto, por canto iso supón, nunha interpretación análoxica e extensiva da lexislación penitenciara, "unha restrición de dereitos individuais ayuna de todo amparo normativo".

"A diferenza do que sostén o Ministerio Fiscal", o artigo 117 "non presenta lagoa algunha que sexa de necesaria integración a través da interpretación analóxica e menos extensiva", explica.

Sobre o centro penal no que debe cumprirse a pena de cárcere, o tribunal manifesta que a competencia corresponde exclusivamente á Administración penal.

"Non cabe soster, como insinúa o Ministerio Fiscal, que sexa a elección do interno a que determinou o réxime de cumprimento ao que se atopa sometido, senón que este vén imposto polas especiais circunstancias do centro no que se desenvolve a execución da pena", establece o auto.

Para a Audiencia provincial abulense, "mal pode afirmarse", á luz dun informe técnico emitido por persoal da propia Administración Penal, que o desenvolvemento do programa non vaia contribuír a desenvolver a aptitude do interno ou enriquecer os seus coñecementos a través da prestación dun servizo á sociedade.

Refírese tamén o escrito da Audiencia á alegación de que o réxime dun tratamento específico dun interno clasificado en segundo grao de cumprimento dunha pena privativa de liberdade en ningún caso é o mesmo que o cumprimento de traballos en beneficio da comunidade.

"O certo é que na resolución recorrida en ningún momento se alude a que o desenvolvemento do programa especializado que acolle deba identificarse en forma algunha co cumprimento dunha pena de traballos en beneficio da comunidade, nin que o cumprimento do programa haxa de deparar ao interno ningún beneficio en relación ao cómputo de cumprimento da pena privativa de liberdade", establece. 

Comentarios