O titular do Xulgado de Instrución número 11 de Madrid inadmitiu a querela que presentaron familiares dunha muller que faleceu por coronavirus contra o director do Centro de Coordinación de Alertas e Urxencias Sanitarias (CCAE), Fernando Simón, por entre outros delitos o de homicidio imprudente, e fíxoo sen solicitar sequera un informe previo da Fiscalía, informaron a Europa Press fontes xurídicas.
A querela presentouse o pasado 22 de maio ao considerar esta familia a Simón responsable de polo menos 27.000 mortes por Covid-19 en España por haber comunicando publicamente unha serie de directrices erróneas e contraditorias". Solicitábase como medida cautelar a retirada de pasaporte e a prohibición de saír do territorio nacional, algo que o maxistrado tampouco entra a resolver ao inadmitir de plano a acción penal.
A letrada que exerce a representación procesual desta familia, Verónica Suárez, recorreu directamente en apelación ante a Audiencia Provincial de Madrid, orixinando un trámite procesual que obrigará á Fiscalía a pronunciarse sobre unha eventual imputación ou non de Simón pola súa xestión da crise sanitaria.
Na súa resolución, o xuíz declárase incompetente respecto do delito de homicidio, ao producirse a morte en Móstoles (Madrid), polo que a presentación da citada querela debía producirse ante o xuíz competente en devandito municipio.
Segundo o auto, que ten data do pasado 27 de maio e ao que tivo acceso Europa Press, o xuíz Juan Javier Pérez Pérez razoa que o delito de homicidio é un "delito de resultado", sendo lugar de consumación o determinante da competencia territorial".
Comunidade científica
Rexeita igualmente que poida falarse de delito contra os trabajadores ou falsidade documental respecto da actuación de Simón. Respecto da primeira destas condutas, o xuíz razoa que "resulta evidente e notoria a existencia de discrepancias na comunidade científica e nos órganos sanitarios nacionais e internacionais sobre a maior ou menor idoneidade dos medios de protección utilizados", sendo tamén notorio o feito de non existir, polo menos inicialmente, equipos de protección individual suficientes.
"Non pode considerarse constitutivo de delito o feito de non proporcionar medios dos que non se dispuña ante unha pandemia de imprevisible evolución e extensión", engade o xuíz Pérez.
En canto ao alegado delito de falsidade, afirma o auto que "resulta tamén notoria a existencia de diferentes métodos de contabilidade dos falecidos por mor da pandemia", ente os que cita ter en conta ou non o feito de dar positivo previamente o enfermo no test de coronavius. "En todo caso, a opción por un ou outro método de contaiblización non pode reputarse falsa se se indican os criterios tidos en conta para a mesma".
Segundo o maxistrado, a xurisprudencia declara reiteradamente que o dereito fundamental á tutela xudicial efectiva "non leva un dereito absoluto á admisión a trámite dunha querela, semente que unha admisión se atope fundada en dereito", e que o xuíz debe inadmitirlas "cando os feitos en que se funde non constitúan delito ou cando non sexa competente para instruír o sumario".
Recurso de apelación
En canto ao recurso de apelación, presentado por Suárez do despacho Litigación, alega ante a Audiencia que o xuíz de instrución incorre en fraude de lei respecto do homicidio porque non dixo que non haxa delito, senón que o Xulgado competente é o de Móstoles, "e no canto de incoar dilixencias previas, inhibíndose ao xulgado que entende competente, senón que ha inadmitido por falta de competencia territorial".
A xuízo da avogada apelante, calquera homicidio individual, nun hospital, nun accidente de caza, laboral, de tráfico, etc., dá lugar a unha investigación, "pero resulta que con máis de trinta mil mortos os españois temos que asumir a súa perda sen unha mínima investigación, que tamén nos explique o por que Grecia ou Portugal, cun investimento sanitario moi inferior á española, tiveron un número de mortos moi inferior, e en todo caso esteamos na cúspide de falecidos planetaria".
En canto ás falsidades documentais e o delito contra os traballadores, entende esta parte que non se axusta Dereito que dous informes de Tribunais Superiores de Xustiza sobre os seus rexistros civís, "que teñen a presunción de exactitude legal, e que arroxan o dobre de falecidos dos declarados, non sexan tidos en conta para polo menos abrir unhas dilixencias previas", neste asunto. "Estamos ante manifestacións personalísimas do xuíz, sen respaldo en autos", engade no seu recurso.
