O brillo de Luz Casal e os seus 60 músicos

A cantante galega dedicou unha canción a Samuel Luiz, o mozo asasinado na Coruña
Luz Casal durante o concerto que ofreceu este mércores na Praza do Obradoiro. XOÁN REY (EFE)
photo_camera Luz Casal durante o concerto que ofreceu este mércores na Praza do Obradoiro. XOÁN REY (EFE)

Luz Casal e sesenta músicos, 53 da Real Filharmonía de Galicia dirixidos por Paul Daniel e o resto da banda que a acompaña nos últimos anos, brillaron na meta de todo peregrino, na majestuosa Praza do Obradoiro, na que é xa a xira máis curta da cantante. E, sen dúbida, irrepetible.

Dez minutos logo das nove e media deste 21 de xullo, na capital galega escoitouse unha voz, a do consolo. Arrincou Luz con Lo eres todo, para a continuación saudar e dar a benvida en galego, e continuar con em Cenizas.

"É unha honra para min estar aquí", dixo a protagonista dun dos concertos máis esperados do Xacobeo 21-22, dobre por concesión papal.

Retomou con Con mil desengaños, Mar y Cielo e unha das máis coñecidas mundialmente, Historia de un amor. Estes temas de amor e desamor pertencen ao álbum La pasión, de 2010, un momento "delicado" na súa vida, no que loitaba contra o cancro, como esta noite recordou sen mencionar a enfermidade. Non era necesario. Todo o público sabía a que se refería.

Camariñas serviulle para facer unha dedicatoria a todos os músicos que difunden o "gran tesouro" da música popular galega.

Ás dez e cuarto, soou Volver empezar e ocorreu algo para nada baladí. Luz cambiou o seu vestido de estrelas brillantes por un conxunto vermello de saia e pantalón. "É necesario volver comezar tras o último ano e medio", compartiu co seu auditorio, co presencial -1.200 butacas- e co que seguiu o recital por streaming.

A partir de aí, Que corra el aire, algo que ocorría, pero que con roupa suficiente non importaba; e un dos momentos máis emotivos, coa canción Lucas, dedicada a un neno de Vigo que contaba con apenas seis anos cando morreu e ao que Macarena, unha das súas compañeiras de clase, levaba cartas á súa tumba para contarlle as novidades. Fíxoo durante moito tempo.

Luz cantou Lucas, pero non soamente para Lucas, tamén para outro mozo, de 24 anos, do outro extremo de Galicia, do norte, "un mozo da Coruña que se chamaba Samuel" Luiz, e cuxo crime, xa con detidos, investígase.

Tras os aplausos por ese dobre xesto, máis repertorio: Entre mis recordos, No me importa nada e Un nuevo día brillará.

Aí perdeuse a vergoña. Pediuno a propia Casal. "Cantade. Non vos cortedes. A pleno pulmón. Aínda que o que estea á beira mire con cara de non se que". Risas.

Coros tamén houbo, aínda que polo baixo, para Besaré el suelo e Te dejé marchar, a cal se pechou cun izado de micro.

No refacho final, novo cambio de vestiario. Vestido negro de noite e unha estola. Como non, Piensa en mi e Un año de amor.

Para o peche, Negra sombra. Grazas en galego, castelán, inglés e portugués e unha invitación a facer o Camiño, porque "Santiago recibiraos cos brazos abertos". 

Luz Casal cumpriu este mes de xullo, e ao grande, a súa promesa, pois se no confinamento supliu con chamadas "solidarias" a imposibilidade de saír ao seu balcón, agora regalou a xentes de todas partes do mundo un impresionante directo.

"Levo unha semana pensando nesta noite. E nos seus sonoridades. E nos arranxos feitos para a ocasión", contou a Efe antes de subir ao escenario.

Se no peche recoñeceu que faltaban ao seu lado instrumentos para poder deleitar ao mundo coa súa voz, agora non tivo ese hándicap.

E, en tempos aínda de zozobra, unha vez máis Luz marcando o camiño.

O máis parecido que fixera ata a data foi moito antes da crise sanitaria, co concerto benéfico do 5 de xaneiro de 2018, naquela ocasión coa banda sinfónica municipal de Madrid e a favor da Fundación Acción Social pola Música.

En plena quinta onda, e con todas as medidas de seguridade, -como proba diso o inmenso escenario de máis de vinte metros para manter as distancias-, Casal reapareceu coa mellor compañía.

Na época máis crúa da pandemia, emulando aos programas da madrugada radiofónica, a cantante de Boimorto (A Coruña) atendeu máis de dúas mil conversacións telefónicas. Non puido saciar a sede de escenario pero si descolgar o auricular e mostrarse como é, soa, sen acompañamento.

"Imos intentar facer máis levadío o confinamento dalgunhas persoas atendendo ás peticións que nos estades facendo chegar. Chamarémosvos por teléfono para falar un pouquiño, para animarvos, para facervos compañía", dixo entón.

"Era un momento duro, de moitísima ansiedade, perplexidade, medo. Establecer eses diálogos reconfortaba, animaba, alegraba e quitaba momentaneamente ese temor. Sacábanos do ensimismamiento. Estabamos todos na mesma situación", apuntou esta semana. 

Pero, con todo, esperábase a súa presenza. E iso pasou.

Luz, en persoa, iniciou xira. E pechouna. Volverá aos escenarios tras a publicación do seu novo álbum, previsto para 2022.

En 2022 tamén haberá Xacobeo. Non hai nada de malo en repetir algo bo.

Comentarios