O escritor galego Manuel Rivas recompilou en Contra todo esto: un manifiesto rebelde (Alfaguara) unha antoloxía de textos escritos "cun sentimento de vergoña" polo actual "tempo de distopía", na que se defende a "importancia das palabras".
"Hoxe en día hai unha maior capacidade de contaminación das palabras, que son vítimas. De feito, están a ser penalizadas, como en España, onde parece que hai unha obsesión por controlar ata as coplas", ironizou nunha entrevista o autor.
Rivas fala desa "penalización" da liberdade de expresión que se está vivindo en España, pero alertando de que se trata dun país "cuxa sociedade foi moi sensible á vergoña historicamente".
"O poder cada vez móvese mellor no segredo, o silencio e a desvergoña. Pero en España sempre houbo un pobo que loitou pola liberdade fronte a un poder que desconfiou del", aseverou.
En Contra todo esto Rivas aborda algúns dos temas actuais como o feminismo ou a loita contra o cambio climático, cos que se aliña, ou as políticas neoliberais, que rexeita, afirmando que a día de hoxe "todo é canallocracia".
"Hai xente que parece que se desprendeu completamente da vergoña, que é algo necesario para detectar as inxustizas. Un vai como este fin de semana apláudense certas actitudes (en alusión ao congreso do PP) e ve que se perdeu certa vergoña, que pode levar a un apagamento total", criticou.
Rivas asegurou que, a pesar de non ser un libro dun pensador "apocalíptico", sitúase na "primavera" de revolucións como as de maio. O autor explicou que o libro xurdiu dun "compromiso" coas palabras, sen intencionalidade de "alegación", e que o levou a aprazar a novela que estaba a escribir.
"Si é un libro activista, un lugar insurxente e rebelde, que xorde nun momento de retroceso no mundo. Pasamos de estar nun lugar onde a liña de horizontes tiña moitas cores a que estea ocupada pola descivilización, o retroceso e o rearmamento", engadiu.
Para Rivas, un dos principais culpables é o movemento de alt right que se está "estendendo coa idea de abaratar ao ser humano". "Para eles, todo o que se move é o inimigo, os nómades, que van desde os inmigrantes ou refuxiados ata os ciclistas. É un terror cómico", lamentou.
O FEMINISMO. O escritor galego puxo como exemplo nos últimos meses ao movemento feminista, "un dos que mellor interpretou" esta idea de insurxencia. "O feminismo é transversal, porque pon en cuestión todas as desigualdades, e o estraño é que non estea en primeiro plano hai tempo", concluíu.
