Os versos de Salvador García Bodaño (Vigo, 1935) encherán a Real Academia Galega o vindeiro 21 de marzo. A institución dedicaralle ao escritor e académico o Día Mundial da Poesía cun recital público no que voces das letras galegas de distintas xeracións lerán e comentarán poemas do autor, un dos grandes nomes da xeración dos 50. A parte musical correrá a cargo de Miro Casabella, que converteu versos do homenaxeado en cancións. O académico de honra Arcadio López Casanova, compañeiro naqueles anos, asina a loanza da homenaxe.
A celebración terá lugar a partir das 19.30 horas do xoves 21 de marzo no salón de actos da RAG, institución á que Salvador García Bodaño pertence como membro de número desde 1992. Recitarán os seus versos Dores Tembrás, Xulio López Valcárcel, Alba Cid, Baldo Ramos e os membros da Academia Luz Pozo Garza, Margarita Ledo Andión, Xosé Luís Franco Grande, Darío Xohán Cabana, Helena Villar Janeiro e Marilar Aleixandre. Andrea Porto conducirá o acto, que abrirá o presidente Víctor F. Freixanes e pechará o académico Xesús Alonso Montero.
Salvador García Bodaño deuse a coñecer como membro da Xeración das Festas Minervais, certame recuperado no Santiago dos anos 50 no que foi galardoado en distintas ocasións, e confirmouse como un dos poetas máis valiosos dela coa publicación do seu primeiro libro, Ao pé de cada hora.
Xunto a outros títulos individuais, a obra do autor complétase con numerosas contribucións a volumes colectivos
Neste volume, singular no seu momento, conflúen xa o galeguismo e o existencialismo, dúas correntes fundamentais na súa formación intelectual que marcarán a súa traxectoria; e rexen tamén dous dos seus eixes: o amor á terra, á Galicia que dá nome ao poema que abre o libro, e retratada tamén a través de versos de homenaxe aos distintos escritores; e o amor feminino, expresado dun xeito moi persoal. O intimismo marca tanto a súa poesía do amor como a poesía civil, en contraste coa poesía social predominante nos seus anos de mocidade.
En 1978 saíu do prelo o seu seguinte título, Tempo en Compostela, merecedor do Premio da Crítica de Poesía Galega. Nestas páxinas a protagonista é o seu terceiro obxecto de atención poética, o seu espazo vital por excelencia: a cidade de Santiago. A urbe é aquí retratada cun alento entre lírico e épico absolutamente novidosos na literatura dedicada á localidade, advertía Carlos Casares na resposta que lle deu a Salvador García Bodaño no discurso de ingreso na Real Academia Galega (1992).
Santiago de Compostela é tamén o escenario da súa principal incursión na narrativa, Os misterios de Monsieur D'Allier (1992), Premio da Crítica Española de narración en lingua galega en 1993. Ese mesmo ano, a súa poesía publicada ata o momento aparece recompilada en Obra poética e un ano despois sae do prelo a plaquette Pegadas no alcatrán, un retrato crítico da decadencia da vida nas cidades que avanzaba a modernidade poética acadada en Cidade virtual.
Xunto a outros títulos individuais, a obra do autor complétase con numerosas contribucións a volumes colectivos e unha intensa produción como articulista na prensa, que continúa na actualidade cunha columna dominical en El Correo Gallego.
Cómpre sinalar ademais o seu labor como tradutor, vertendo ao galego títulos como Viaxe por Galicia, centrado nas páxinas dedicadas a Galicia polo escritor George Borrow no seu The Bible in Spain (1843).
