Tres paradas de Jan Oblak e un golazo de Antoine Griezmann, de falta directa, nunha secuencia repetitiva por esa orde e por enésima vez nos últimos tempos, lideraron outro triunfo do Atlético de Madrid, sentenciado por Álvaro Morata, fronte ao Celta, frustrado por dous xogadores incontestables (2-0).
Non hai Liga desde hai unha semana, por moito que o Barcelona perdese dous puntos en Huesca unhas horas antes, pero si hai segundo posto para o Atlético, que insiste nunha posición que, conforme avanzou a era Simeone, non sabe a moito, porque as pretensións son as máximas, pero que non fai moito era un éxito incuestionable.
Niso está o conxunto branquivermello, mentres recae no número de baixas -seis este sábado- e mentres divisa o seguinte proxecto, no que hai dúas pezas esenciais, que necesita si ou si e cuxo valor é incalculable: o porteiro Jan Oblak e o dianteiro Antoine Griezmann. O primeiro sostivo o 0-0 e desatou o triunfo que iniciou o segundo, cun potente e fenomenal lanzamento de falta directa.
Todo empezou no gardameta, cunha dobre parada descomunal que levantou ao público. No minuto 18, cando un activo Atlético había amagado unhas cantas veces sobre a portería rival, o Celta expuxo o seu primeiro ataque. Ao contragolpe. Ao primeiro remate, de Maxi Gómez, Oblak xurdiu cunha man magnífica; ao segundo, de media chilena, voou para transformar en córner unha acción que era gol ou gol.
Iso é Oblak. Menos cuantificable que os goles a favor ou as asistencias, pero tanto ou máis importante que todo iso son as súas paradas. é xa habitual que a fase de construción de cada triunfo do conxunto branquivermello, cando o encontro vai 0-0, requira a súa intervención clave, como ocorreu por enésima vez contra o Celta.
Aínda esixiu outra, cando se lanzou a nivel de chan ao bo dereitazo conectado por Boufal, incrédulo de novo ante a resposta do porteiro, que encima converte nun asunto rutineiro, bote incluído, unha estirada complexa. Polas súas paradas, o partido seguiu 0-0... ata outra aparición determinante de Griezmann, que golpeou cun zurdazo de falta directa ao bordo do descanso (1-0).
Non só iso, senón que o internacional francés, a plena actividade durante todo o choque, protagonizou as mellores ocasións e os mellores detalles técnicos do partido. Xogou e fixo xogar ao seu equipo, combinou ben con Vitolo, correu, desbordou... Ademais, deu a asistencia do 2-0, marcado por Morata a cuarto de hora do final, cando o pase lle deixou só ante o porteiro. Regateoulle e bateulle.
Un para, outra marca e o Atlético gana. É así de simple moitas veces, xa incontables, a fórmula que tantos puntos lle deu ao equipo nas últimas tempadas, recorrente aínda máis este curso no Metropolitano, con exemplos tan numerosos como irrebatibles. O último sufriuno o Celta, que roldou o 0-1, pero recibiu o 1-0.
Aínda coa baixa este sábado por sanción de Iago Aspas, unha diminución dunha dimensión tan grande como incuestionable para o equipo celeste, 'renacido' desde a recuperación do atacante, o seu primeiro tempo tivo o que calquera conxunto que visita o campo branquivermello asinaría de antemán: tres ocasións no primeiro tempo, moi poucas oportunidades en contra ou ningún contragolpe rival... ata o 1-0.
Xa non lle deu ao Celta para recompor o marcador. Nin sequera cun Atlético de circunstancias, co centro da zaga formado por Montero e Toni Moya, da filial, o segundo centrocampista. Non xogou Nehuén Pérez, o xuvenil arxentino que incorporou este febreiro. Nin sequera coas baixas de todos os centrais do primeiro equipo.
Mentres o Atlético replegaba as súas liñas, esperábao co plan calculado, agardaba a mínima oportunidade para contraatacar e xa non sentía apenas inquietude, o conxunto celeste anhelaba máis desborde, máis convicción, máis pegada para crer aínda no empate.
Achegouse algo, pero non rematou nada. Xa o fixo na primeira parte, cando Oblak foi o principio do fin para as súas aspiracións no estadio Wanda Metropolitano. O resto fíxoo o gol de Griezmann. A mesma fórmula, os mesmos protagonistas e o mesmo gañador: o Atlético. Morata pechou a vitoria co 2-0.
