Mundial de Ciclismo en Ruta

O danés Mads Pedersen dá a sorpresa e sucede a Valverde como 'arcoíris'

Alejandro Valverde non puido finalizar a proba, mentres o vasco Gorka Izagirre foi noveno
Mads Pedersen, no podio. NIGEL RODDIS (EFE/EPA)
photo_camera Mads Pedersen, no podio. NIGEL RODDIS (EFE/EPA)

O danés Mads Pedersen deu a sorpresa proclamándose campión do mundo na proba que pechou este domingo os Mundiais de Ciclismo en Ruta de Yorkshire (Gran Bretaña), unha carreira de 261 quilómetros na que se retirou antes do final o anterior campión, o español Alejandro Valverde. Pedersen, de 23 anos, gañou inesperadamente ao italiano Matteo Trentin, favorito e quen lanzou o sprint final dun trío cabecero no que o suízo Stefan Kung, un dos heroes dunha proba dantesca polas condicións meteorolóxicas, levou o bronce.

Que o italiano se botase auga ás pernas nos últimos quilómetros xa fixo sospeitar que tiña algún problema físico. Aínda así, cando arrincou, poucos dubidaban de que ía sumar este ouro ao europeo que logrou en 2018. Antes de que decepcionase Trentin, tamén o fixo outro dos grandes favoritos, o holandés Mathieu van do Poel, que foi quen provocou o ataque decisivo no pelotón a 33 kms. de meta pero rebentou a 12, estando no grupo de elixidos.

Sen Valverde no tramo definitivo, os mellores españois foron os irmáns vascos Gorka e Ion Izagirre, noveno e décimo sexto dentro do grupo principal que chegou a máis dun minuto do gañador. Que terminou en 6 horas, 27 minutos e 28 segundos. Gorka case enlaza co quinteto cabecero na penúltima volta, pero lle faltaron uns segundos e logo xa non tivo axuda. Eses últimos metros foron o culmen dunha carreira que xa empezou con problemas porque as dantescas condicións meteorolóxicas reinantes, sumadas á auga caída en días anteriores, obrigou a recortar o percorrido.

Animou as primeiras horas unha fuga de 10 corredores, con tres ilustres: Carapaz, Roglic e Quintana. Completábana o alemán Koch, o danés Cort Nielsen, o polaco Bodnar, o suízo Dillier, o checo Vakoc, o canadense Houle e o estadounidense Howes. Fixeron camiño e chegaron a contar con ata catro minutos e medio de vantaxe antes de ser neutralizados a 115 de meta, 125 despois de que se conformase a fuga. Coa chegada ao circuíto, sucedéronse os contratempos, as picadas e as caídas.

E, como consecuencia, os abandonos. O máis relevante, o do vixente campión do mundo, Alejandro Valverde, que deixou entrado nos 100 kms. percorridos, unha proba das máis hostís para el nos meteorolóxico e na que non puido sumar unha medalla máis ao seu ouro de 2018 e as súas dúas pratas e catro bronces anteriores. O máis emotivo, o de Philippe Gilbert, que encaraba o día coa ilusión de repetir a súa 'arcoíris' de 2012. Coa súa caída, o equipo máis poderoso, Bélxica, perdeu non só unha senón dúas das súas grandes bazas. Xa que quedou a esperarlle o mozo Remco Evenepoel e non puideron enlazar co gran grupo.

Valverde abandonou no quilómetro 170

Xa de novo cos ollos máis postos na estrada que nos 'boxes', atacaron o estadounidense Lawson Craddock e o suízo Stefan Kung para abrir as hostilidades finais. Craddock quedou pronto e Kung tivo forzas para saír detrás de danés Mads Pedersen. Ao dúo uníronselles o holandés Mike Teunissen e o italiano Gianni Moscon. Foi xusto antes do movemento crave. Un ataque de Mathieu dan do Poul ao que respondeu Matteo Trentin, que incluso contraatacou ao neerlandés, pero non o francés Julian Alaphilippe, que quedou. Trentin chegou ao trío que deixara a Teunissen e Van der Poel, non sen esforzo tamén cazou para formar un quinteto na cabeza con moitas opcións de éxito.

Incluso a pesar do esforzo de Gorka Izagirre, que liderou un intento de enlazar. Non o conseguiu e as medallas quedaron que para que llas xogasen os cinco primeiros. Entre os non deixaron de suceder cousas inesperadas. Primeiro, que rebentase Van do Poel; despois, que non gañase Trentin; e, finalmente, que sería o case descoñecido Mads Pedersen o sucesor de Valverde como camisola 'arcoíris'.

Comentarios