Os arponazos e agresións que sufriron un grupo de candorcas en xullo en augas do Estreito poden ser a causa que levou a estes cetáceos a embestir a varios barcos nas costas galegas, en concreto a dúa candorcas novas "movidas polo recordo dos golpes que recibiron desde algún veleiro".
Este é o argumento que sostén Víctor J. Hernández, naturalista e autor do libro Cetáceos. Introdución ás especies ibéricas, Baleares e Canarias, para explicar os estraños ataques que protagonizou ultimamente un grupo de orcas, e en concreto dous exemplares novos, nas costas do Estreito e de Galicia.
O obxectivo destas orcas, que miden entre 5 e 8 metros de longo e poden chegar a pesar 5,5 toneladas, foron sobre todo os veleiros de tamaño medio, que navegaban entre 2 e 8 millas náuticas da costa e aos que golpearon causándolles diversos danos materiais, sobre todo no temón.
A situación nas costas galegas chegou a ser tan preocupante que o pasado 22 de setembro o Goberno limitou a navegación a veleiros de eslora igual ou menor a 15 metros na costa coruñesa, para evitar que se repetisen estes incidentes, nos que non se rexistraron danos persoais.
En declaracións a Efe, Hernández asegurou que detrás destas arremetidas está un grupo de cetáceos de entre 9 e 13 exemplares que se moven en manda, liderados por un macho ao que en augas do Estreito bautizaron como "Pingu", e que cada ano chegan ás costas españolas seguindo aos atúns vermellos que migran a estas augas desde o Atlántico.
"As persoas do mar que coñecen ben ao grupo de "Pingu" polas súas manchas na pel -que chegan a ser tan distintivas como as impresións dixitais-, aseguran que en xullo estas orcas foron obxecto de ataques e arponazos na cabeza lanzados desde algún veleiro que pescaba ilegalmente e cuxos tripulantes se asustaron ao velas de cerca", relatou o experto.
Ao parecer, a maioría dos golpes foron a parar sobre "Angie" e "Soraya", dúas das orcas máis novas do grupo que tamén son coñecidas polos pescadores e os barcos turísticos que realizan avistamentos no Estreito e que puideron fotografar as feridas que causaron os veleiros aos cetáceos e as marcas que quedaron ao golpearse co temón cando trataban de fuxir.
Segundo Hernández, as orcas teñen "unha memoria prodixiosa, similar á dos golfiños" e por iso cando emigraron ás costas galegas seguindo aos atúns, "os dous exemplares máis novos embestiron aos veleiros porque están traumatizados con este tipo de barcos, golpeáronos e morderon os temóns porque lles recordan aos arpóns".
Asegura que as orcas manterán a mesma actitude ata que a súa memoria borre a agresión: "é cuestión de tempo. Descoñezo cando sucederá, pero cando os atúns emigren cara ao Atlántico, as orcas seguiranos e acabarán esquecendo os malos tratos que sufriron".
O comportamento das orcas é pacífico, continúa este experto, e engade que non se coñecían incidentes desde a década de 1970, "cando algúns pescadores do Estreito comentaron algunha mordedura nalgún temón, pero sen danos maiores" e que, incluso en augas do sur, é normal ver a estes animais "nadando xunto ás barquichuelas dos pescadores marroquís sen ningún problema".
"Tivo que ser bastante impactante o que lles ocorreu a esas dúas orcas novas con aqueles veleiros para que reaccionasen así", comentou Hernández, que asegura que estes cetáceos se moven en grupos "matriarcais" e adoitan actuar do mesmo xeito "coma se fosen unha manda de lobos, moi unidos e dependentes uns doutros".
O naturalista sostén que non existe modo de evitar que este grupo de orcas repita arremetidas como as dos últimos meses, pois nin sequera o ruído as espanta xa que "están afeitas escoitar a trasfega dos barcos".
"A xente do mar coñece ás orcas e sabe que se se lles respecta non hai problema, pero ao resto diríalles que cando vexan unha destas baleas ou calquera outro cetáceo, o mellor é non achegarse a menos de 100 metros nin tratar de perseguilas, senón deixalas tranquilas, que vivan en paz e gocémolas a distancia para evitar incidentes", afirmou.
