Non hai maior traxedia que unha vida arrincada de raíz cando comeza a xermolar. Cando todos os soños e proxectos por fin dan os seus froitos. Foi o que lle ocorreu a Diego Bello Lafuente, que aos seus 32 anos estaba a empezar a vivir dos catro negocios que montara recentemente na illa filipina de Siargao, na outra esquina do mundo do seu A Coruña natal, os cales compatibilizaba coa súa gran paixón, o surf, que tamén abandonou cando aínda quedaban moitas ondas que asucar.
Dor, rabia e impotencia mestúranse en quen algunha vez tiveron a sorte de cruzarse na vida de Diego. Todos defíneno como un mozo de sorriso contaxioso e unha personalidade "impoñente, pero no bo sentido, porque deixaba pegada".
Tamén deixou o seu sinal no Deportivo da Coruña, o club da súa cidade e os seus amores, onde entre 2001 e 2003 xogou nas categorías inferiores percorrendo a banda do campo de Abegondo como anos despois fixo nos mares máis picados. Este símil plásmao a emotiva fotografía coa que o equipo herculino o recordaba este xoves nas redes sociais, na que Diego posa heroico, case homérico, co equipamento branquiazul da tempada 2017/2018 —a última do club en Primeira— ante un Riazor alagado por ondas similares ás que o mozo dominaba coa súa táboa como un aloitador a lombos das bestas. "Deportivista con todas as letras e home de mar", reza o comunicado de pésame do Dépor.
A Coruña é hoxe un océano de bágoas que só atopará certo consolo cando, nos próximos días, o corpo de Diego regrese á cidade e os seus familiares e amigos poidan velalo. Tamén esperan unha explicación que poida convencelos de que os policías filipinos que cribaron a Diego tiñan algunha razón para facelo, aínda que son conscientes de que un Estado que nos últimos tempos fíxose tristemente famoso por executar desde 2016 a uns 30.000 —segundo cifras de Nacións Unidas— non vai ser unha fonte de argumentos.
Así as cousas, á contorna do mozo non queda outra que aferrarse ao compromiso da embaixada española en Manila de que fará todo o posible por sacar a verdade á luz e pescudar por que alguén se empeñou en truncar a florecente existencia de Diego.
