Rosario Porto, vixiada cada dúas horas tras intentar aforcarse na Lama

Non se descarta que a nai de Asunta simplemente tratase de chamar a atención, segundo fontes penais

Rosario Porto, en el juicio. AEP
photo_camera Rosario Porto, en el juicio. AEP

Rosario Porto, nai da nena Asunta Basterra, condenada a 18 anos entre reixas, como o pai da menor, polo seu asasinato, está sometida a vixilancia cada dúas horas logo de atentar contra a súa integridade física enroscándose un cordón na ducha, non se sabe se como intento de chamar a atención a modo de protesta ou en efecto para pór fin á súa vida ao atoparse deprimida.

Fontes penais comentaron a Efe ambas as teorías e indicaron que actuou de tal modo na ducha e que ao momento chamou a voces á súa compañeira de cela, de maneira que este episodio culminou aí, pero a consecuencia do mesmo intensificouse o protocolo de prevención de suicidios e agora ten con ela a outra interna de confianza.

Rosario Porto, avogada, cumpre a pena imposta polo vil crime na prisión da Lama, en Pontevedra. Alí, ata a data, informaron as mesmas fontes, dedicábase a ler, escribir, a entreterse coas cartas que recibe, acudir á biblioteca, gozar coa radio, participar nalgunhas actividades e asistir a misa.

Mentres, Alfonso Basterra, xornalista, o seu ex e pai de Asunta, está no outro extremo de Galicia, no penal de Teixeiro, na Coruña, e de portas dentro a súa día a día practicamente transcorre do mesmo xeito, tal e como desvelaron fontes coñecedoras do seu estado.

Está así este comunicador totalmente integrado na cotidianeidade carcelaria, nun módulo tranquilo, e non é conflitivo, a pesar de que nun inicio si tivo unha actitude máis desafiante; ademais, dá mostras do seu nivel intelectual e xa ostenta algún posto de confianza, de responsabilidade, e incluso remunerado, como ocorre coa repartición de comida da que se ocupa.

Os dous, Charo -como lla coñece- e Afonso, están sentenciados, nunha causa celebrada con xurado popular, pola morte violenta da súa filla adoptiva, que pasou case toda a súa curta vida con eles, pois era unha recentemente nada procedente de China cando chegou á casa deste outrora matrimonio.

O cadáver de Asunta Basterra foi localizado o 22 de setembro de 2013 por dous viandantes nunha cuneta do municipio coruñés de Teo, próximo a Santiago de Compostela, e o truculento e sórdido final desta menor de 12 anos, cuxo rastro se perdeu un día antes, acrecentou a sensación de orfandade entre todos aqueles que en verdade a querían.

As incongruencias testificales de Rosario Porto e Alfonso Basterra, e as súas teorías imposibles de probar, desencadearon moi pronto as sospeitas, o que provocou as súas detencións por homicidio, unha cualificación que posteriormente se elevou a asasinato.

No endurecemento da condena pesaron as probas forenses realizadas á vítima e que revelaron que era sedada con Lorazepam, un ansiolítico cuxo rexistro máis alto correspondía ao día 21, a xornada na que ela desapareceu.

As análises mostraron, igualmente, significativas concentracións deste tranquilizante durante o mes de xullo dese ano, data na que dúas profesoras de música de Asunta detectaron na alumna un preocupante estado de somnolencia, que a súa familia atribuíu á súa suposta condición de alérxica, patoloxía pola que, dicían, estaba en tratamento. A pediatra, no entanto, sempre negou tal padecimiento.

O 19 de novembro de 2013 levantouse o segredo de sumario e transcendeu un auto no que constaba o convencemento de que os pais de Asunta tiñan un plan acordado para finiquitar a súa existencia, segundo o cal el se encargaría de drogala ata o aturdimiento para facilitar con iso unha asfixia que executaría a nai.

A instrución considerou probado que no domicilio de Afonso Basterra -Rosario e el estaban separados- é onde se produciu a inxesta de tranquilizante e, tamén, que existía unha autoría material e outra intelectual "e perversa".