A alaricana Laura Seara Sobrado cumprirá 36 abriles en 2011, tras un ano 2010 pleno de cambios na sua vida persoal e "laboral" ou política pois foi nomeada Directora General del Instituto de la Mujer do Ministerio de Iguadad en xaneiro de 2010 e 10 meses despois cambiou de estado civil nunha ceremonia celebrada en Allariz, o seu pobo natal. Para antes do seu cumpreaños en abril, espera pechar con éxito o primeiro "Congreso por un Envellecemento Sostible e Saudable das Mulleres" que se celebrará en Madrid na primeira semana de marzo. Até ese momento poderá aínda desfrutar do Entroido en Xinzo de Limia pobo no que se criou e onde a esperan os amigos para adicarlle ceas e comidas ós cocidos e outros pratos tradicionais da época.
Pregunta: Cal é a sua comida favorita e cal a que menos lle gusta?
Resposta: Os ovos fritidos con patacas fritas e chourizo, feitos en calqueira lugar. Non me gusta nada a soá do porco e o salmón. Na miña casa da infancia a soá comíase cocida e preparada pola miña aboa pero a mín non me gusta.
P: Cal é a sua bebida preferida e cal é a que menos pide?
R: Me encanta a auga con gas e os viños tintos de La Rioja e do Ribeiro. Nunca me gustou e sigue sen facelo a cervexa.
P: Ten un postre favorito? de quen?
R: De sempre o flan caseiro do restaurante "Fandiño" de Allariz, onde o fai a propietaria que é a miña aboa Lola.
P: Na cocina, ¿que prato se lle da mellor?
R: Me gusta preparar carne de tenreira e porco guisadas ou no forno e pratos de pasta con moitas salsas. Cociñar me gusta pois me relaxa e agora só preparo comida polas noites. Pero non renuncio a cociñar con calma polo menos unha vez ó mes na casa de Ourense (durante a semana vive entre varias cidades de España a causa do seu cargo)
P: Algún segredo recén descuberto que utilice na cociña?
R: Para mín aínda é un segredo a salsa para acompañar as ameixas pero sigo tentando conseguila seguindo unha receita da miña nai que ela recolleu da sua sogra.
P: ¿Comidas de dous pratos e postre ou mellor tapeo?
R: Depende. Polas noites ceo lixeiro en casa con sopa ou ensalada, verdura... en un único prato e na comida sou de primeiro e segundo pratos, non me gusta demasiado o postre.
O tapeo tamén me gusta cando saio en Santiago, en Madrid ou mesmo en Xinzo, onde me criei e onde sempre me esperan os amigos por exemplo, agora nos próximos días de Entroido. Eses días que paso en Xinzo son os únicos que teñen ceas a base de cocido diario tanto se como na casa como se o fago nos restaurantes.
P: ¿É vostede clásica ou máis ben innovadora no tocante á comida?
R: Na cociña me gusta misturar o de toda a vida con sabores novos. Ademáis investigo dentro das miñas posibilidades e entro en "Google" a buscar receitas novas. Últimamente teño como reto facer un bó "mole" mexicano. Á hora de xantar, me gusta descubrir novos restaurantes e cociñas e prefiro os sabores agridoces e a cocina china en xeral.
P: ¿Carne ou peixe?
R: Sou máis ben de carne carne, incluidas as vísceras, que me gustan moitísimo, como as mollejas, os callos ou elaborados como o botelo.
P: ¿Lembra algún prato recén descuberto e que lle resultase unha sorpresa agradable?
R: Gustoume moito o peixe crú que comín no restaurante "Kabuki" de Madrid.
P: E unha experiencia sorprendente pero desagradable?
R: Últimamente non me gustou un prato de xabarín que comín en Ourense, nun lugar onde sempre o fan ben, menos ese día.
P: Por que prato sinte curiosidade ou coñece de oídas pero aínda non probou?
R: Pois nunca me atrevín a probar o caldo do centolo pero me encantaría xuntar valor para facelo. Teño que buscar un bó momento para animarme e será na zona das Rías Baixas, claro.
P: ¿Quen ou que cousa están para comelos?
R: Alguén que me está esperando agora na miña casa (en referencia ó seu marido, según suxeriu)
P: ¿Quen ou que cousa están para rillalos por unha perna?
R: Berlusconi cumple todos os requisitos. Me parece un home grotesco e machista, ó contrario do que debera haber nun país de inmensa cultura como é Italia.
P: ¿Pensa que somos o que comemos?
R: Non porque non todo o mundo pode comer o que quere e a aplicacion desa frase pode ser inxusta por ese motivo. Tamén hai xente que come estupendamente ben pero que non é boa nin cambiará nunca para ben.
P: Que lle suxire o de pola boca morre o peixe?
R: Comparto o sentido desa frase. Sempre se acaba pillando a unha persoa que minte sempre se acaba descubrindo... o que minte, traizoa e acaba descuberto pola boca.
