Unha técnica que detecta na sangue diminutas cantidades dunha proteína fragmentada, vinculada co mal de Alzheimer, podería conducir a un exame simple e o diagnóstico da deterioración neuronal anos antes de que aparezan os síntomas da enfermidade, segundo un artigo que publica este martes o Journal of Experimental Medicine.
Os investigadores da Escola de Medicamento na Universidade Washington, de St. Louis (Kentucky), atoparon que os niveis da proteína p-tau-217, abundante no sistema nervioso central e no sistema nervioso periférico, son elevados nas etapas iniciais do mal de Alzheimer.
De acordo coa Organización Mundial da Saúde (OMS), o Alzheimer é a forma máis común de demencia e representa entre o 60 e o 70% de todos os casos da síndrome que supoñen a deterioración da memoria, o pensamento e a conduta, así como a capacidade para desempeñar as actividades cotiás.
Hai no mundo aproximadamente 30 millóns de persoas afectadas polo mal de Alzheimer, que se fai notable máis a miúdo nas persoas maiores de 65 anos, aínda que do 4% ao 5% dos casos comezan antes. O período medio de vida do paciente con Alzheimer vai de tres a nove anos, e a atención desta poboación é un dos aspectos máis custosos do medicamento nos países desenvolvidos.
O mal de Alzheimer caracterízase pola presenza de placas que forma no cerebro unha proteína chamada amiloide B, e aglomeracións da proteína tau que forma "nós" de fibras nas neuronas dos pacientes.
"Hai unha necesidade urxente de ferramentas que sexan simples, de baixo custo e non invasivas para o diagnóstico do mal", dixo María Carrillo, científica da Asociación de Alzheimer. "A posibilidade dunha detección temperá que permita a intervención cun tratamento antes que o mal de Alzheimer cause danos significativos no cerebro sería un gran cambio para os individuos, as familias e o noso sistema de coidado da saúde", engadiu.
Os científicos da Universidade Washington, que presentaron os seus resultados hoxe na Conferencia Internacional da Asociación Alzheimer en Chicago (Illinois), estiman que o método podería detectar os cambios cerebrais ata 20 anos antes de que ocorran os síntomas da demencia.
No presente os cambios cerebrais que ocorren antes de que aparezan os síntomas de demencia por Alzheimer poden avaliarse soamente mediante escáneres con tomografía de emisión de positrones (PET, en inglés), e medindo as proteínas amiloide e tau no fluído da medula espinal. Estes métodos son custosos e invasivos, e a miúdo non son alcanzables porque non están cubertos polos seguros médicos.
Randal Bateman, Nicolás Barthélemy e os seus compañeiros en St Louis xa descubriran que un fragmento modificado da proteína tau, coñecido como p-tau-217, acumúlase no fluído cerebroespinal dos pacientes antes de que aparezan os síntomas cognitivos, incrementa o progreso do mal, e pode prognosticar acertadamente a formación de placas amiloides. Os investigadores estimaron que p-tau-217 tamén podería acharse no sangue dos pacientes con Alzheimer aínda que en niveis moi baixos que farían difícil a detección.
O equipo desenvolveu un método sustentado en espectrometría de masa para medir a cantidade de p-tau-217 e outros fragmentos de tau en apenas 4 mililitros de sangue, aínda cando as mostras tan pequenas poden conter menos dunha billonésima de gramo de p-tau-17.
Os científicos acharon que, do mesmo xeito que ocorre cos niveis de p-tau-217 no fluído cerebroespinal, os niveis de p-tatu-217 no sangue eran extremadamente baixos nos voluntarios saudables pero se mostraban máis elevados en pacientes con placas amiloides, aínda aqueles que aínda non mostraban síntomas cognitivos.
