'1917' eclipsa ás súas competidoras na guerra dos Bafta

A cinta de Sam Mendes logrou sete máscaras douradas 
Sam Mendes posa xunto ao equipo de '1917'. EFE
photo_camera Sam Mendes posa xunto ao equipo de '1917'. EFE

O longo plano secuencia -simulado- de 1917 impúxose nos premios Bafta ao acumular sete máscaras douradas nunha noite na que as grandes perdedoras foron O irlandés e Erase unha vez...en Hollywood.

A cinta de Sam Mendes fixo boa a súa orixinalidade e a forza narrativa da súa imaxe e proximidade para alzarse como a gran triunfadora na noite londiniense.

Nun Royal Albert Hall a rebordar, o triunfo de 1917 confirmouna como a gran favorita na carreira cara aos Óscar, onde parte con dez candidaturas.

Á 73 edición dos Bafta chegou con nove, dos que obtivo sete: mellor película, mellor director, mellor filme británico, mellor son, mellor fotografía -para o exquisito traballo de Roger Deakins-, mellor deseño de produción e mellores efectos visuais. Só se lle escaparon os de mellor música e mellor maquillaxe e barbería.

CORONAVIRUS E BREXIT. Apenas había dúbidas antes do comezo da gala do triunfo final de 1917, que non inmutou a un impasible Quentin Tarantino nas butacas do teatro londiniense.

A película do americano foi unha das grandes decepcións da noite, ao só facerse cun dos dez galardóns aos que optaba.

Con todo, o único co que se fixo foi dos máis celebrados, ao recaer en Brad Pitt, ausente por motivos familiares.

Recolleu o premio por el a súa compañeira de repartición Margot Robbie e, co discurso que deixou escrito Pitt, espertou algunha das maiores gargalladas da noite ao facer referencia ao manido Brexit.

"Ola, Gran Bretaña. ¿Que tal está o de ser solteiro? Benvido ao club", foron as palabras que Robbie leu do puño de Pitt.

Tamén se converteu nunha das estrelas Rebel Wilson, que entregou o Bafta a mellor director e que se gañou ao público cun discurso no que atizou á película Cats, que obtivo cero nomeamentos, e na que recomendou o uso da máscara dos Bafta para evitar contaxiarse o coronavirus.

Pero, se a Tarantino lle foi mal, peor o pasou Martin Scorsese, desaparecido na gala quizais cheirándose o naufraxio. A súa cinta O irlandés, a pesar das dez candidaturas que presentaba, non levou nada.

Si tocou metal Joker, pero moi lonxe das expectativas que creara. A película que trata os inicios do vilán de Batman optaba a once Bafta, como nos próximos Óscar, pero só puido facerse con tres. 

Mellor música orixinal (para a islandesa Hildur Guðnadóttir, que xa levou o Globo de Ouro), mellor casting e mellor actor protagonista foi o botín do filme protagonizado por Joaquin Phoenix.

O actor, ao recoller o seu premio, deixou un dos poucos momentos reivindicativos da velada ao apelar á inclusión nesta clase de premios, recordando que a academia esqueceu a grandes actores no pasado pola súa cor de pel.

Joaquin Phoenix, nos Bafta. EFE

"Agradézolles que a min me apoiaron moito, pero outros compañeiros non poden dicir o mesmo", aseverou un Phoenix que mantivo a seriedade desde que apareceu na alfombra vermella ata que se esfumou no Royal Albert Hall.

Moito máis recatada estivo Renée Zellweger ao levantar a máscara a mellor actriz protagonista. O seu papel en Judy, o biopic que relata os últimos concertos de Judy Garland en Londres, valeulle este premio e un discurso no que se centrou en alabar ás súas rivais, entre as que se atopaban Scarlett Johansson e Margot Robbie.

Renee Zellweger pousa coa súa Bafta. EFE

"Foi unha honra competir convosco esta noite", afirmou.

E no apartado de actriz secundaria, cumpríronse os prognósticos e a gañadora foi Laura Dern polo seu papel de avogada en Historia dun matrimonio, que xa lle valeu o Globo de Ouro e polo que tamén é a gran favorita ao Óscar.

KLAUS, O TOQUE ESPAÑOL DA GALA. En canto ao resto de películas, Parasitos, de Bong Joon Hoo venceu en dúas categorías, mellor guión orixinal e mellor película de fala non inglesa, batendo a Dolor y gloria, de Pedro Almodóvar.

O español que si triunfou foi o animador e guionista Sergio Pablos, que foi un dos primeiros premiados da noite ao levar o Bafta a mellor película de animación, por encima de cintas como Toy Story 4 e Frozen 2.

Sergio Pablo xunto á produtora Jinko Gotoh. EFE

Para finalizar, e como é costume, o príncipe Guilermo, presidente honorífico dos premios, realizou un pequeno discurso para despedir a noite.

O príncipe mostrouse tamén sorprendido de que en 2020 se teña que seguir falando da "necesidade de máis diversidade na industria".

"Continuarei para asegurar que se apoia ao talento creativo e que as oportunidades están dispoñibles para todo o mundo", sinalou. 

Comentarios