A Audiencia Nacional defende nunha sentenza coñecida este martes que unha empresa poida descontar do cálculo efectivo da xornada dos seus traballadores o tempo que estes empregan en almorzar, tomar un café ou fumar un cigarro.
Nunha sentenza datada o pasado decembro, a sala do Social da Audiencia Nacional desestima unha demanda de CC OO fronte a Galp, coa que mantiña un conflito colectivo.
Entre outras cousas, CC OO esixía que se declarase nulo o cómputo de tempo derivado da implantación do sistema de rexistro de xornada para que non afectase as pausas para fumar, tomar café e almorzar, que ata entón se integraban como tempo de traballo dentro da xornada e non se fichaba nin se descontaba.
Tamén, que se eliminase a decisión de que o tempo investido en strong <>realizar unha viaxe de traballo non compute como xornada laboral, e que a consideración de horas extras fose unicamente nos casos nos que eran autorizadas pola dirección, e non pola súa mera realización efectiva máis aló da xornada ordinaria.
Galp pode regular e establecer novos tempos de non traballo que ata agora eran tempos incluídos na xornada de traballo "de forma unilateral"
Unha vez comprobado que a empresa aplicaba unha xornada laboral de 7,45 horas con flexibilidade horaria para a incorporación ao posto de traballo, a Audiencia Nacional considera probado que en Galp existía un control de acceso mediante tornos, que unicamente se utilizaba a efectos de seguridade e prevención de riscos do edificio, e non de control de xornada.
En Galp "viña tolerando, por unha política de confianza empresarial" que os traballadores saísen das instalacións para fumar ou para tomar café, sen que a empresa descontase ese tempo da súa xornada, xa que non existía un efectivo control e seguimento da xornada desenvolvida por cada traballador.
Pero Galp pode regular e establecer novos tempos de non traballo que ata agora eran tempos incluídos na xornada de traballo "de forma unilateral", sinala a sentenza.
En canto ás horas extras, a Audiencia Nacional ratifica que deben estar autorizadas con anterioridade
Respecto das viaxes de traballo, a Audiencia sostén que con anterioridade á implantación do rexistro de xornada non quedou acreditado que existise condición, pacto ou acordo colectivo que implicase que o tempo empregado polos traballadores para desprazarse a outra localidade e regresar o mesmo día contabilizásese como xornada laboral.
Pola contra, o habitual era que pasasen a noite na cidade de destino e regresasen ao día seguinte, momento no que se reinicia a xornada laboral.
En canto ás horas extras, a Audiencia Nacional ratifica que deben estar autorizadas con anterioridade, e que non basta con facelas e despois reclamar o seu pago.
