A PISTA de Sonia Iglesias perdeuse no zapateiro de Arcebispo Malvar o 18 de agosto de 2010. Desde entón, e a pesar dos abnegados esforzos por parte dos investigadores da Policía Nacional en coordinación co fiscal xefe de Pontevedra, Juan Carlos Aladro, nada se sabe acerca do seu paradoiro. ás batidas iniciais, coa participación de centenares de veciños, seguiron os rastreos no río, as análises das cámaras de vixilancia e os distintos interrogatorios ao principal sospeitoso, Julio Araújo, e a diferentes persoas do círculo da dependenta da planta superior de Massimo Dutti.
Todo iso achegou indicios, o mesmo que o análise forense do teléfono móbil do citado Araújo, expareja da desaparecida, que acababa de romper con el días antes do sucedido. O Ministerio Público apostou por imputarlle pola presunta detención ilegal da que era a súa compañeira sentimental, unha condición que mantivo durante meses en busca de novas probas que lle permitisen formular unha acusación para levarlle a xuízo. Con todo, e despois de que a xuíza negásese a someter ao investigado a unha nova proba neuropsicolóxica que propuña Aladro, o sospeitoso foi desimputado e o asunto arquivado de forma provisional.
En febreiro de 2018, cando ninguén llo esperaba, as Unidades de Subsolo (as mesmas que estiveron este mércores en Pontevedra) desprazáronse ata unha propiedade da familia de Julio Araújo no barrio de San Mauro que no seu día tamén serviu de residencia á desaparecida. O despregamento, que incluíu un georradar e que chamou a atención dos medios de comunicación de todo o país, tiña desde o primeiro momento un final predeterminado: o fracaso. A Brigada de Delitos Contra as Persoas da Comisaría Xeral de Policía Xudicial espremeu naquel momento unha das últimas balas que quedaban coa intención de descartar "todas as posibilidades". A actuación deste mércores en Pedra do Lagarto foi a penúltima, por non dicir a última, que continuaba na recámara dos mellores especialistas na investigación de homicidios de todo o país.
Entre medias, a Policía Nacional agarrouse a un cravo ardendo logo de apreciar un coche que ben podería ser o de Araújo na ponte dos Tirantes á primeira hora da mañá do 18 de agosto de 2010. Fíxoo tras o enésimo visionado das cámaras de seguridade da Policía Local, con imaxes, iso si, dunha calidade moi pobre. Esa presenza do vehículo, no que, segundo pensan, podería viaxar a dependenta, foi a que levou á Policía a San Mauro, primeiro, e a Marcón, agora. Todo iso con escasas esperanzas.
O caso Sonia aproxímase moito a un crime perfecto. Non hai investigador que non apuntamento directamente a Julio Araújo como autor. O pontevedrés, con todo, sempre o negou. A Policía Nacional sitúalle desde o principio como principal sospeitoso, a pesar do cal non puido reunir probas que lle incriminen. Pero a clave non só a tería el, que, por outra banda, segue loitando contra unha grave doenza pulmonar. Os investigadores teñen claro que o autor do crime tivo que recibir axuda para borrar todos os vestixios. Dez anos despois, o rastro de Sonia está máis lonxe que nunca. Salvo que alguén decida contar o que sabe.
