O escritor Manuel Rivas chamou este martes á liberdade e á desobediencia contra o poder no Vivir sen permiso e outras historias de Oeste (Alfaguara), un relato co narcotráfico como protagonista que inspirou unha serie televisiva e que compila varias narracións nas que o esencial non é ter ou non autoridade, senón decidir ser ou non ser libre.
A obra está composta por tres relatos diferentes, O medo dos ourizos, Vivir sen permiso y Sacro mar; que comparten como eixo central a vinculación dos seus personaxes ao mundo do narcotráfico e un escenario, o ficticio Oeste, que trata de ser un "lugar límite", segundo explicou á prensa o coñecido autor.
De acordo con Rivas, a primeira delas, O medo dos ourizos, é un exercicio de perversión das formas narrativas dos contos, xa que o "obxecto máxico" que normalmente axuda aos protagonistas neste tipo de obras tórnase neste relato nun "obxecto diabólico" que amarga a existencia aos seus personaxes.
O argumento desta narración parte do achado, por parte dun grupo de mozos cunha vida "en precario", duns fardos de cocaína que poderían abrirlles a eles e á súa cuadrilla a porta a unha vida mellor ou ben pecharlla por completo.
No segundo relato, Vivir sen permiso, Rivas reflexiona achega do poder partindo da figura de Nemo Bandeira, un destacado narco de Oeste —levado á ficción recentemente nunha serie de televisión de Antena 3— que atopa como contrapartida do seu dominio á súa propia figura, xa que comeza a perder progresivamente a súa memoria e a acrecentarse os seus temores.
A partir desta novela curta, o escritor fabula sobre o significado do poder nunha sociedade neocapitalista, que ve sublimado no mundo do narcotráfico, onde impera a seguinte ecuación: "Velocidade máis cobiza máis necesidade máis violencia".
Segundo Rivas, esta lóxica é cada vez máis común no mundo actual e chegou a comparar durante a súa exposición aos novos líderes das potencias políticas con "gánsteres" polo seu modo de actuar.
Por última, Sagrado mar trata da desobediencia e da opresión á que ven sometidos os individuos que se rebelan contra o poder a partir da historia dun mozo presidiario que debe enfrontarse ao control tanto do propio sistema carcelario como o que exerce un capo da droga no interior do centro.
"O problema non é a desobediencia, o problema é a obediencia", asegurou Rivas, que expuxo que non acatar ordes é o que permitiu ao ser humano avanzar na historia e que eloxiou a liberdade como premisa fundamental.
Así mesmo, explicou que a súa elección do mundo do narcotráfico para orientar Vivir sen permiso e outras historias de Oeste débese ao antes mencionado, o seu perfecto reflexo dun mundo actual no que se estende o "estado do malestar" e de opresión.
Así pois, incidiu en que a presenza do narco cumpre un "sentido metafórico" de representar un sistema de poder viciado e que "toma formas propias de mafia".
Deste xeito, quixo desmarcarse dunha posible idealización do hampa e o narcotráfico na súa obra, publicada no medio do auxe literario destes temas en Galicia, e sostivo que "se idealiza aquilo do que non se fala" e que relatos como estes serven para desacralizar cuestións que foron tabú nesta terra durante moitos anos.
