Un mozo ourensán, elixido para ampliar a súa formación na Nasa

Estará seis meses na sede de Mountain View, en California, por medio dunha bolsa da Universidade de Illinois 

David García. EUROPA PRESS
photo_camera David García. EUROPA PRESS

David García, un ourensán de 23 anos estudante do segundo curso do Máster Universitario en Enxeñería Aeronáutica da Universidade Politécnica de Madrid, foi seleccionado pola Nasa para ampliar a súa formación na axencia do goberno estadounidense responsable do programa espacial civil e da investigación aeronáutica e aeroespacial a través dunha bolsa ofrecida pola Universidade de Illinois. 

O mozo galego, graduado en Enxeñería Aeroespacial pola Universidade Politécnica de Madrid, logrou ser o mellor da súa promoción na especialidade de vehículos aeroespaciais, cunha media de 8,95, e, no seu primeiro ano de máster, conseguiu situarse entre o cinco por cento dos alumnos con mellores notas. 

A excelencia de David García é o reflexo dos seus seis anos de educación primaria e dous de ESO no Colexio Concepción Arenal e os seus dous anos de ESO e dous de Bacharelato no IES As Lagoas de Ourense, que abandonou cunha mochila de sobresaíntes, unha media de 10, unha matrícula de honra e un premio á excelencia preuniversitaria. 

Coa noticia aínda sen dixerir, asegurou a Europa Press que continúa nervioso e que segue sen crerllo. "Imaxínate que me chaman e dinme: equivocámonos, non es ti. Decateime da noticia cando me espertei de madrugada para ir ao baño; collín o móbil e vin a mensaxe. Dixen: isto non pode ser. Quedei esperto o resto da"noite , relatou.

BÚSQUEDA DE TALENTOS. O soño de David comezou a xestarse a finais do pasado mes de setembro. Unha antiga alumna da Escola Técnica Superior de Enxeñería Aeronáutica e do Espazo (ETSIAE) da Universidade Politécnica de Madrid, que se foi a Estados Unidos a completar a súa formación na NASA e á que contrataron despois de completar o período de prácticas, decidiu acudir ao seu centro de aprendizaxe para seleccionar a algún alumno e levalo á axencia aeroespacial americana. 

"Veu a finais de setembro a dar unha charla, avisáronnos os da Escola que, se estabamos interesados, mandásemos un correo a esta persoa con cartas de motivación e o currículo, xa que ofrecían unha bolsa de tres meses de verán. O día anterior á charla, ela envioume un correo no que me informaba que quería coñecerme en persoa, así como a outros nove compañeiros de máster e de cuarto de grao", recordou David. 

"Preguntoume pola experiencia, díxenlle que fixera prácticas en cuarto de grao no Instituto de Microgravidade "Ignacio Da Riva", e se estivera fóra nalgún momento. Fun o máis sincero posible. Ela comentoume que falaría cos seus xefes en Estados Unidos, que eu lle enviase cartas de recomendación e que me farían unha entrevista por Skype con ela e os seus superiores", destacou. 

Neste sentido, concretou que, ademais, mandáronlle preparar un artigo sobre un tema concreto: aplicación da dinámica de fluídos computacional para novos conceptos de drons, sobre os que se investiga o seu uso para taxis aéreos para desconxestionar o transporte e como medio de envío de paquetería, tarefa na que colaboran empresas como Uber ou Airbus. 

"É algo bastante innovador e funcionarán con baterías eléctricas, serán sostibles", resumiu para destacar a súa importancia no contexto. 

"O venres pasado –2 de outubro–, tiven a entrevista con tres persoas da NASA por Skype; tiven que presentarlles en inglés un artigo previo que tivera que realizar. Ao acabar, pensei que non me chamarían, estaba bastante nervioso. Non mo esperaba, saírame bastante mal a entrevista, saín triste e pensei que o podería ter feito bastante mellor", asegurou. 

Así as cousas, tras recibir o visto e prace dos entrevistadores, poucos días despois, ofrecéronlle realizar as prácticas do segundo cuadrimestre coa axencia aeroespacial estadounidense, polo que a bolsa inicial de tres meses da Universidade de Illinois converterase nunha estancia de medio ano na sede de Mountain View, situada en Santa Clara (California). 

"Sigo nervioso, ata que me vexa alí e saiba cal é o traballo, non estarei ben do todo. Un dos entrevistadores advertiume que Estados Unidos é diferente a Europa, que a xente é moi competitiva e que tería que esforzarme moito e aprender moitas cousas novas", engadiu.

CAMBIO DE PLANS. David García asegurou que, aínda que se expuxo marchar fóra de España nalgún momento para potenciar a súa formación ou traballar, non esperaba abandonar o país axiña que, senón despois de completar o máster e as prácticas correspondentes. 

De todos os xeitos, asegurou que ten claro que o momento de cambiar de traballo e de residencia é "agora, non despois". "Agora, podo descubrir o que máis me gusta e aprender, non quero verme con 50 anos e lamentar non ter feito o que me gusta", afirmou. 

"Ao comezar o grao, imaxinábame que acabaría en Airbus ou noutro fabricante de avións. De feito, tiña pensado facer as prácticas en Airbus. Non sei se me ofrecerán quedarme, pero non estou seguro de se o aceptaría, non sei se me quero quedar en Estados Unidos xa, estou en época de probar cousas; ao terminar, estarei por España de novo; pase o que pase neses seis meses, teño pensado volver", destacou.

OS TEMORES: IDIOMA E EXPERIENCIA. David García concretou que dous dos temores principais da súa próxima aventura serán a falta de experiencia e o idioma, que entende perfectamente e no que asegura que se defende, aínda que cre necesario perfeccionalo para enfrontarse aos retos cos que se topará unha vez estea instalado no seu lugar de traballo, no que espera "ir aprendendo". 

"Ao falar, pode que haxa algunha palabra que se me atasque un pouco, pero vexo as series en inglés e leo moitos documentos en inglés; teño dúas materias que mas imparten na súa totalidade neste idioma e un dos profesores é americano", subliñou. 

Con todo, avanzou que non terá moito tempo para perfeccionar o inglés, xa que, asegurou, ten que facer moitos traballos" para o máster, no que relatou que está "saturado" e incluso lle obriga a aproveitar "as pontes". "Esprémennos bastante", engadiu. 

"Só me quedan tres meses para irme, non teño tempo case nin para despedirme. Neste segundo ano, acabo en decembro as clases e os exames fágoos ata finais de xaneiro; non terei tempo de nada. Ademais, teño organizado unha viaxe con amigos a Islandia ao acabar as probas; teño que volver da viaxe, estar uns días en España e irme xa a Estados Unidos", recoñeceu. 

A pesar de todo iso, David García está seguro de que a oportunidade "é bonita" e axudaralle a potenciar "o currículo", xa que "é bo ter experiencia internacional". "Vou facelo o mellor que poida", concluíu. 

Comentarios