Rastreador de contactos: 150 chamadas ao día para deseñar o mapa da Covid

Los responsables de la detección, vigilancia y control de la Covid-19 se encargan de buscar todos los contactos que ha tenido una persona recién diagnosticada desde las 48 horas anteriores a la aparición de los primeros síntomas
Un teléfono fixo. PIXABAY
photo_camera Un teléfono fixo. PIXABAY

A figura do rastrexador converteuse nunha das claves para o control da epidemia de coronavirus en España, unha función desempeñada maioritariamente por profesionais da Enfermería que, a través de chamadas telefónicas, son os encargados de deseñar o mapa dos contactos da Covid-19.

En xornadas de 8 horas, estes responsables da detección, vixilancia e control da Covid-19, o seu nome técnico, realizan centos de chamadas para tratar de completar o quebracabezas de todos os contactos que tivo unha persoa recentemente diagnosticada desde as 48 horas anteriores á aparición dos primeiros síntomas da enfermidade.

Alicia Márquez, enfermeira en Lleida, explicou a Efe que no seu centro realizáronse, só na mañá deste luns, unhas 150 chamadas telefónicas de control a pacientes con coronavirus e detección dos contactos. Nestas chamadas, os sanitarios ofrecen recomendacións e realizan un control dos síntomas da enfermidade ademais de tratar de detectar aos contactos que as persoas infectadas puideron ter antes de ser diagnosticadas. 

Segundo explica a Efe Marino Barona, portavoz do sindicato de Enfermería Satse, normalmente son necesarias varias chamadas (unha media de tres) ata conseguir que o afectado recorde a todas as persoas coas que estivo durante ese tempo.

Coñecer a súa identidade non é suficiente, os rastrexadores deben identificar se o tipo de contacto foi ou non estreito ou de risco, se existiron medidas de seguridade como a distancia social ou a máscara, etc. Destes contactos quedan normalmente excluídos aqueles que se puideron producir nunha tenda ou supermercado posto que o uso da máscara é obrigatoria nestes casos.

Por contra, considéranse de risco ou estreitos os contactos xerados durante unha viaxe en tren, avión ou calquera outro medio de transporte no que se permaneceu durante un tempo prolongado. Considéranse coa mesma denominación as persoas coas que o enfermo convive e os sanitarios que lle atenderon.

A cousa complícase cando, como nos casos coñecidos nos últimos días, os contactos se puideron producir en discotecas ou lugares de lecer, nos que o contaxiado non coñece a todas as persoas coas que se puido relacionar. "Nestes casos, o que se intenta é ver se no local hai un control de aforo, algo que non adoita ocorrer, para intentar pescudar que persoas estiveron nese lugar", detalla Barona.

Todas as preguntas que se fan aos pacientes están nunha Enquisa Epidemiolóxica e, en función das respostas, determínase se o contacto debe gardar ou non unha corentena preventiva á espera de ver se desenvolve síntomas da enfermidade. Durante todo ese tempo, os enfermeiros chaman diariamente a estas persoas para controlar a aparición de síntomas e, se é así, sométeselles a unha PCR.

Aínda que a maioría dos rastrexadores son profesionais da Enfermería, hai tamén outro tipo de sanitarios, auxiliares e incluso persoal de Administración que se dedican a esta función, algo que Satse critica, pois é necesario realizar unha valoración dos síntomas para tomar decisións.
A maioría dos rastrexadores traballa desde os centros de saúde de Atención Primaria, aínda que tamén se habilitou sitios para eles nalgúns hospitais.

Barona insiste na necesidade de que a figura de rastrexador sexa desempeñada por persoal sanitario, xa que durante as chamadas é necesario realizar unha valoración dos síntomas que poidan presentar os contactos e indicar ou non unha proba diagnóstica.

Comentarios