O Tribunal Supremo constatou que a falta de material de protección ao comezo da pandemia puxo en risco os profesionais sanitarios debido á incapacidade tanto do Ministerio de Sanidade como das comunidades autónomas. Con todo, rexeita inactividade por parte do ministerio debido a unha cuestión formal.
A Sala do Contencioso Administrativo responde así á Confederación Estatal de Sindicatos Médicos (CESM), que recorreu ante o Supremo a falta de subministración por parte do ministerio de equipos de protección individual necesarios, co conseguinte perigo para a saúde dos sanitarios.
Na súa sentenza, os maxistrados, que xa rexeitaron hai meses unha serie de medidas cautelares solicitadas por CESM, desestiman a inactividade administrativa do departamento dirixido por Salvador Illa. A razón é que CESM non cumpriu cos requisitos establecidos na Lei da Xurisdición, que esixe presentar antes unha reclamación á administración e que non sexa atendida, segundo precisan a Efe fontes xurídicas.
Con todo, esta desestimación non impide á sala constatar un "feito notorio" que xa viña apreciando desde hai meses e que expresara en varios autos: a "falta inicial de medios de protección individual co conseguinte risco para os dereitos fundamentais deses profesionais".
A sentenza non fai ningún xuízo de culpabilidade nin imputación de responsabilidade", senón unicamente a "constatación de devandita circunstancia", e precisa que a carencia de equipos que afectou inicialmente aos profesionais debeuse á incapacidade de fornecerllos do Sistema Nacional de Saúde, integrado polos de servizos de saúde do Estado e das comunidades autónomas.
O TS rexeita ordenar ao ministerio que forneza máis equipos de protección, porque non existe a carencia do inicio da pandemia e a dirección corresponde agora ás comunidades
A sala explica que a demanda fai unha proxección da situación nos meses de xaneiro e de febreiro e a primeira quincena de marzo, algo "relevante" á hora de valorar as "actuacións emprendidas a partir do 14 de marzo", cando se implantou o estado de alarma e asumiu as competencias o ministerio, pero tamén para "identificar as administracións concernidas". Ata ese día, subliña, o abastecemento concernía ás comunidades, e despois, ao ministerio. "En consecuencia, a situación existente respecto da disposición de medios de protección ata esa data tamén ten que ver con elas".
Xa que logo, para a sala "non hai dúbida" de que "as administracións correspondentes" deberon dotar de protección os sanitarios, pero non o fixeron e, como consecuencia, "a súa integridade física e a súa saúde sufriron riscos", e "correron o perigo de contaxiarse e de sufrir a enfermidade, como efectivamente se contaxiaron moitos e entre eles houbo numerosos falecementos".
"Non costa esforzo establecer que non houbo unha distribución de medios técnicos acorde coas necesidades postas de manifesto pola xestión da crise sanitaria", engade a sala, que admite que "as circunstancias foron críticas", pero insiste en que os medios dispoñibles "non foron os suficientes".
Por outra banda, o Supremo rehúsa ordenar ao ministerio que forneza máis equipos de protección, como pedía CESM, dado que, tras examinar a documentación achegada, rexeita que "exista na actualidade a carencia que si houbo" ao comezo da pandemia e, en calquera caso, co fin do estado de alarma decaeu a dirección de Sanidade sobre os servizos de saúde das comunidades, que son a quen no seu caso deberían dirixirse.
Así as cousas, CESM ve as súas reclamacións "totalmente xustificadas". "O fallo abre a vía ás demandas individuais nas que os afectados polo anormal funcionamento da Administración poderían solicitar o pago de indemnizacións", apunta a organización sindical.