O virus que cambiou os programas e os discursos da campaña en Galicia

A fulgurante expansión do covid-19 e as súas tráxicas consecuencias coparon por completo a axenda informativa galega durante toda a primavera e obrigaron ás formacións políticas a reaxustar a súa estratexia a unha nova realidade aínda en estado de definición
O mitin celebrado polo PP este sábado na Praza de Touros de Pontevedra estivo marcado polas medidas de seguridad contra o covid-19. RAFA FARIÑA
photo_camera O mitin celebrado polo PP este sábado na Praza de Touros de Pontevedra estivo marcado polas medidas de seguridad contra o covid-19. RAFA FARIÑA

A emerxencia sanitaria causada pola pandemia da covid-19 afectou significativamente o presente curso político en Galicia, un territorio no que a cita dos electores coas urnas estaba fixada para o pasado 5 de abril e que se viu obrigado a pospoñer uns comicios cuxo desenvolvo previsto cambiou por completo.

A pesar das reticencias iniciais de moitos grupos para demorar a data electoral, a fulgurante expansión do virus e as súas tráxicas consecuencias coparon por completo a axenda informativa galega durante toda a primavera e obrigaron ás formacións políticas a reaxustar os seus programas e discursos a unha nova realidade aínda en estado de definición.

O partido maioritario no Parlamento autonómico e o seu líder e presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijóo, contrapoñían nas semanas de precampaña o seu modelo dunha única forza no poder ao dunha oposición multipartita na que trataban de acentuar as divisións e alertar aos votantes dos posibles conflitos pola repartición de poder en caso de vitoria.

Hoxe día, os populares seguen explotando este filón, á vez que tratan de capitalizar o rédito político da xestión dunha pandemia aínda viva e que nos seus peores días conmocionou a unha poboación galega que, a pesar de ser a primeira en entrar na nova normalidade, aínda recela da mesma e tarda en recuperar as súas rutinas.

A partir desta premisa, o extenso programa electoral do PPdeG combina o repaso dos fitos dos seus máis de dez anos de xestión interrompida con promesas de futuro xa formuladas antes da covid-19 e o seu plan de actuacións para superar a pandemia, en cuxo diagnóstico se mostran moi críticos co papel xogado polo Goberno central no tratamento da mesma.

Nun punto de vista oposto áchase o PSdeG e o seu candidato, Gonzalo Caballero, que eloxian en todo momento a xestión realizada por parte do Executivo estatal da pandemia e expoñen que ese é o modelo que queiran levar a Galicia: o do coidado da cidadanía e dos servizos públicos no canto dos recortes e a insolidariedade da dereita.

Ademais, Caballero insiste en que, ante as eventualidades do coronavirus, é “máis necesario que nunca” que haxa un Goberno progresista na Xunta que tome medidas como as que el avanzou nesta campaña para reforzar o sistema de benestar e que pasan, entre outras, pola contratación de ata 5.000 profesionais sanitarios mediante oposición ou o reforzo dos sistemas informáticos e de acceso a Internet que os centros educativos poden poñer ao dispor do alumnado.

Isto diferénciase –ao seu xuízo- do modelo seguido por un PP que nestes anos tomou medidas contrarias ao sistema sanitario público e que motivou a combatividade dos traballadores e asociacións de usuarios.

A proposta de Galicia en Común-Anova-Mareas e do seu aspirante para chegar á Xunta de Galicia, Antón Gómez-Reino, tamén exhibe conivencia co Goberno central e incide en que a saída da crise sanitaria non pode ser como a da recesión económica en 2009: é dicir, pagada polos traballadores e polos sectores máis vulnerables da sociedade.

É por iso que recollen por escrito que a súa principal prioridade será “a creación de emprego e a recuperación de condicións de traballo dignas”, ademais dun incremento das partidas sociais para atender as “necesidades urxentes” en aras dunha maior xustiza social; acompañada por unha recuperación para o dominio público de servizos externalizados nos últimos anos.

Mentres tanto, o BNG e a súa portavoz Ana Pontón inclúen no seu programa múltiples referencias relacionadas coa pandemia, aínda que apenas modifican o sentido estrutural dun documento xa pensado para efectuar unha reforma profunda do sistema existente, que agora consideran máis urxente e necesaria.

Os ataques ao centralismo e á falta de capacidade de decisión desde Galicia son o factor diferencial das propostas formuladas polo Bloque con respecto ao resto da oposición, xa que comparten lugares comúns como o reforzo do sistema sanitario, a educación ou os plans de dependencia.

Así mesmo, inclúense demandas históricas dos nacionalistas, como unha banca pública galega, unha tarifa eléctrica propia ou maior autonomía fiscal.

Comentarios