O xuízo ao maior dos Mossos Josep Lluís Trapero finalizou este mércores tras dúas xornadas nas que o seu defensa dirixiu unha alegación absolutoria en contra do delito de sedición, polo que o fiscal pide 10 anos de cárcere. A medio camiño está a desobediencia, que podería librarlle de prisión.
"Concluído para sentenza", dixo a presidenta do tribunal, Concepción Espejel, despois de que os catro acusados, con Trapero á cabeza, declinasen facer uso do dereito á última palabra: "Non, señoría. Grazas", foi a última intervención do maior.
Despídese así Trapero este mércores do banco tras unha trintena de sesións, que quedaron interrompidas pola pandemia do coronavirus xusto cando o fiscal ía modificar a súa acusación por rebelión.
Foi na recta final do xuízo cando o maior coñeceu a pena concreta á que se enfronta: 10 anos de prisión por sedición ou, na súa falta, 60.000 euros de multa e un ano e 8 meses de inhabilitación por desobediencia, a mesma que o exdirector dos Mossos Pere Soler e o ex secretario xeral da Conselleria de Interior César Puig.
Unha petición que combateu durante nove horas a avogada de Trapero, Olga Tubau, que tamén representa á intendente de Mossos Teresa Laplana, para quen se pide 4 anos por sedición, aínda que tamén coa alternativa de desobediencia.
A pesar desta alternativa, o tenente fiscal da Audiencia, Miguel Ángel Carballo, deixou claro o luns que a acusación "primordial" é a da sedición. Pero a avogada negou que haxa probas que xustifiquen ningún dos dous delitos.
Indicou que os Mossos puxeron "negro sobre branco" xa antes do referendo ilegal do 1 de outubro que cumprirían coas ordes xudiciais, e fixérono a pesar das discrepancias cara ao nomeamento do coronel da Garda Civil Diego Pérez dos Cobos como coordinador do 1-Ou, con quen Trapero tiña unha "moi mala relación" que a avogada non negou.
Como tampouco negou o seu escepticismo cara á negativa do coronel a que tivese calquera tipo de animadversión cara a Trapero, como dixo no xuízo: "Iso é difícil de crer".
O que si rexeitou é a tese do fiscal de que o maior estivo "na órbita directa" da comisión do delito de sedición en conivencia cos líderes do 'procés', xa condenados polo Supremo, porque ao seu xuízo Trapero demostrou unha "sujeción absoluta" ás ordes xudiciais e fiscais para impedir o referendo.
"Se alguén de Cataluña creu que os Mossos apoiarían o referendo e o 'procés' é que estaba a tomar os seus desexos por realidades", asegurou a letrada, que onte admitiu que o 1-Ou foi un fracaso "político" e "policial", pero dos tres corpos: Mossos, Policía e Garda Civil.
O que ocorre, ao seu xuízo, é que se o coronel Pérez dos Cobos asume que coñecía o dispositivo dos Mossos baseado en binomios de axentes nos centros de votación, iso implicaría un fallo conxunto dos tres corpos, e non só da policía autonómica.
Unha tese que contrasta coa do fiscal, que catalogou a actuación dos Mossos o 20 de setembro de 2017 e o 1-Ou como "un consciente abandono da orde pública ata permitir que a situación deviñese imposible e queda en mans dunha violencia tumultuaria, unha multitude alzada dirixida a impedir o cumprimento do mandato xudicial".
O avogado Cristóbal Martell, que defende a Adoitar, tomou a testemuña de Tubau para negar "radicalmente" que o exdirector intentase "aliñar" ao corpo en favor da independencia de Cataluña e indicou que o dispositivo do 1-Ou "poderá parecer moi hippie", pero o que non foi é "un engano".
Para o letrado, debería ser irrelevante que Adoitar puidese desexar a independencia de Cataluña porque nin participou na "xénese" dos documentos policiais dos Mossos, nin nas reunións nas que Trapero e outros mandos policiais "cominaron" ao expresidente da Generalitat Carles Puigdemont e a outros altos mandos do Govern a que desconvocasen o referendo. "Perdoarame o meu patrocinado, pero non estaba no escenario, non estaba", dixo.
O avogado de Puig, Fermín Morais pechou a quenda das defensas nunha alegación absolutoria a favor do seu defendido e fundamentado en que "nin se comportou de xeito sediciosa nin de xeito desobediente" ante o Tribunal Constitucional.
Con el, a Audiencia Nacional baixou o pano dun xuízo que comezou o pasado 20 de xaneiro e que na súa recta final obrigou ao tribunal e ás partes a adaptarse á nova normalidade, con distancias de seguridade polo medio e baixo a protección da máscara.
