A adicción ao cibersexo, que leva ao afectado a consumir máis de once horas semanais de sexo a través de internet, afecta ao un ou dous por cento da poboación, aínda que unha de cada catro persoas podería ter un "perfil de risco" porque o seu consumo deste tipo de información "vai máis aló do esporádico".
Así o asegura a Efe o profesor da Universitat Jaume I (UJI) de Castelló Rafael Ballester, coordinador de Salusex-Unisexsida, unha plataforma dixital para a avaliación e tratamento virtual da adicción ao cibersexo que naceu en 2017 e desde entón conseguiu unha base de datos de preto de 10.000 persoas.
Esta Unidade de Investigación en Sexualidade e Sida foi creada pola UJI e a Universitat de València, desde onde tamén a coordina a profesora María Dores Gil, do Departamento de Psicoloxía Evolutiva e da Educación.
Esta ferramenta (http://www.unisexsida.uji.) facilita que calquera persoa, desde calquera lugar do mundo, poida realizar unha primeira autoavaliación para coñecer se presenta un perfil de risco clínico ou un uso meramente recreativo.
De feito, sinala que un 25 % dos menores que ven imaxes pornográficas de forma involuntaria "senten moi impactados"
Esta avaliación contrástase, posteriormente, cunha entrevista clínica, que tamén pode realizarse a través da plataforma dixital, e se o afectado precisa terapia pode facerse tanto de forma presencial como por internet.
Unha vintena de persoas recibe actualmente tratamento, segundo Ballester, que incide en que non é "fácil buscar axuda pola adicción ao sexo, polo estigma social que vai asociado, pero a procura de recursos terapéuticos foi aumentando co tempo e só con doce sesións poden ter unha solución ao seu problema".
Ao redor dun 20 ou 25 % da poboación podería ter un "perfil de risco" porque o seu consumo de cibersexo vai "máis aló do esporádico e, se o segue utilizando, podería desenvolver unha verdadeira adicción", aínda que realmente esa dependencia ao cibersexo afecta a entre un un e dous por cento das persoas.
Nestas últimas "supón un problema clínico importante, porque consome cibersexo durante máis de once horas semanais, ten unha afectación no ámbito laboral e persoal, réstalle horas de lecer, xéralle unha obsesión porque está a desexar conectarse, e ten impulsos irrefreables ou unha síndrome de abstinencia cando non ten acceso".
O cibersexo e a pornografía é usado "moito máis por homes que por mulleres", ás que a experiencia do visionado de imaxes dun acto sexual "satisfailles máis ben pouco e gozan máis do chat sexuais, que requiren unha interacción", engade.
Avoga por que se imparta educación sexual nos colexios a partir dos 9 anos
"Hai unha diferenza enorme" entre homes e mulleres nas idades máis temperás, segundo Ballester, que indica que de 14 a 18 anos son moitos máis homes quen consumen cibersexo; a partir dos 18 vaise incrementando o número de mulleres, e entre os 25 e 26 anos iguálase o consumo entre ambos os sexos.
Con todo, engade, "cando preguntas se adoitan masturbarse vendo material a través do cibersexo, esa igualdade non se produce e a experiencia ás mulleres non lles resulta igual de excitante que aos homes".
Ao seu xuízo, isto enténdese porque a pornografía é un produto moi machista, feito por homes e pensando en homes e onde a muller queda relegada a un obxecto sexual para satisfacción do home", e indica que nos países nórdicos créase máis porno feito por e para mulleres e os consumos son máis altos.
Tamén advirte de que o consumo de pornografía está a producirse cada vez a idades máis temperás e, aínda que non atoparon adiccións, si hai un problema de exposición a imaxes e contidos para os que non teñen un marco de educación sexual para entender o que ven.
De feito, sinala que un 25 % dos menores que ven imaxes pornográficas de forma involuntaria "senten moi impactados, asustados e poden chegar a ter pesadelos".
Por iso avoga por que se imparta educación sexual nos colexios a partir dos 9 anos e haxa un maior control paterno ao acceso destes contidos, aínda que afirma que non hai que "satanizar a pornografía".
Segundo explica, atoparon casos de mozas moi novas que fixeron cousas coa súa parella que en realidade non querían facer, como sexo anal, e ao preguntarlle a ela por que o fixo contesta que porque o mozo pediullo, e el afirma que é porque o viu en internet".
