A Fiscalía pide ao Tribunal Supremo revogar a sentenza sobre o caso Arandina

Entende que non se axustan a dereito as condenas de dous dos acusados, que viron rebaixada a súa pena de 38 anos a 3 e 4 
Proc/JFIF/EFE-Calidad:Excelente
photo_camera Os tres futbolistas acusados. ARQUIVO

A Fiscalía de Castela e León anunciou este mércores a interposición dun recurso de casación ante o Tribunal Supremo no que pide revogar a sentenza do denominado caso Arandina, ao entender que a resolución do Tribunal Superior de Xustiza non se axusta a dereito nas condenas a dúas dos acusados, que viron rebaixada a súa pena de 38 anos a 3 e 4 anos, respectivamente, ao considerar abuso e non agresión sexual.

Nun comunicado, o Ministerio Fiscal ha recoñecido que neste recurso de carácter "extraordinario e restritivo" non pode rebater a cualificación do delito de abuso sexual nin cuestionar a absolución do terceiro dos acusados, que tamén fora condenado en primeira instancia a 38 anos pero foi exonerado de culpa polo Tribunal Superior de Xustiza de Castela e León (TSJCyL).

A Fiscalía entende que o alto tribunal autonómico non debía aplicar a atenuante da proximidade de idade e de madurez dos procesados e a vítima, o que serviu para diminuír a pena de xeito substancial.

No seu escrito, que agora traslada á Fiscalía do Tribunal Supremo ao corresponder a este órgano a súa interposición, ademais o Ministerio Fiscal expón que a atenuante mencionada non debería ser atendida como "moi cualificada": polo tanto, non tería que haberse reducido a pena en dous graos, de 38 a 3 e 4 anos de pena, respectivamente.

Na súa sentenza, o TSJCyL excluíu totalmente de responsabilidade ao máis novo dos exjugadores da Arandina procesados, Raúl Calvo, e condenou a Carlos Cadrado, Lucho, a catro anos de cárcere e a Víctor Rodríguez, Viti, a tres anos, ademais de establecer o pago dunha indemnización de forma conxunta e solidaria á menor afectada coa suma de 10.000 euros.

A sentenza sinalou que a declaración da moza, valorada conxuntamente co resto das probas, testificales, periciais e documentais, goza de plena credibilidade en canto aos feitos ocorridos no salón do piso dos tres exjugadores o 24 novembro de 2017, pero non en canto á forma en que se produciron.

En concreto, a Sala non considerou probada a existencia de intimidación, ao apreciar as contradicións que se pon de manifesto entre a declaración da menor -dixo que estivo bloqueada polo medo-, e a conduta observada tanto nos momentos anteriores, nos que intercambiou mensaxes de contido sexual cun deles e aceptou acompañarlle á súa casa o día seguinte.

A sentenza estableceu que tampouco concordaba cos momentos posteriores, nos que abandonou o salón para manter voluntariamente unha relación sexual completa cun deles nunha habitación contigua e logo do ocorrido alardear ante as súas amizades.

Ditas contradicións, segundo a resolución do TSJCYL, mostraban fisuras na credibilidade da declaración, que tampouco se ve corroborada polos elementos periféricos á mesma.

O fallo fixou para os dous condenados a prohibición de comunicar por calquera medio coa vítima e de achegarse a ela, ao seu domicilio, centro de traballo ou educativo e a calquera outro que sexa frecuentado por ela a unha distancia inferior a 1 quilómetro durante un período de oito anos.

Ademais, impúxolles liberdade vixiada durante cinco anos e inhabilitación especial para calquera profesión ou oficio, sexa ou non retribuído, que leve contacto regular e directo con menores de idade por un tempo superior en tres anos ao da duración das penas de privación de liberdade respectivamente impostas. 

Comentarios