O tenor Josep Carreras e o futbolista Leo Messi asinaron un acordo de colaboración polo que a fundación do astro arxentino financiará durante dous anos un proxecto de investigación dunha leucemia infantil rara. O acordo apoiará o proxecto "Ningún neno con leucemia", dedicado a investigar un tipo de leucemia infantil pouco frecuente e de mal prognóstico que afecta, sobre todo, a nenos menores dun ano.
A leucemia linfoblástica aguda de tipo B é o cancro infantil máis frecuente, supón un terzo dos cancros en nenos e ten habitualmente un prognóstico de curación favorable, superior ao 85 por cento. Con todo, a leucemia linfoblástica aguda prol B do lactante con translocación t (4; 11) (MLL-AF4 +) é un tipo moi pouco frecuente que se diagnostica especialmente en menores dun ano.
Segundo a Fundación Carreras, este tipo de leucemia afecta a uns seis nenos ao ano en España, case sempre cun prognóstico fatal, e, aínda que se descoñecen as causas, adoita desenvolverse xunto cunha expansión da enfermidade cara ao sistema nervioso, polo que a porcentaxe de curación é baixo.
O grupo do doutor Pablo Menéndez, do Instituto de Investigación contra a Leucemia Josep Carreras-Campus Clínic (UB), é quen leva a cabo a investigación sobre este tipo de leucemia e o equipo beneficiario das achegas da Fundación Messi, que financiará este proxecto durante dous anos.
O laboratorio de Menéndez é líder internacional na investigación da etioloxía e a patoxénese das leucemias linfoides agudas do lactante e forma parte de diferentes consorcios europeos. Este ano, este grupo desenvolveu modelos preclínicos da enfermidade e caracterizou o dano xenético nestes pacientes mediante un estudo de secuenciación completa do xenoma en 124 bebés enfermos tratados co mesmo protocolo clínico.
Segundo a Fundación Carreras, estes datos confirmaron que esta leucemia é un tumor de desenvolvemento, como pon de manifesto a silenciosa carga mutacional nestes nenos que case non presentan mutacións recorrentes.
A agresividade e a curta latencia dunha enfermidade asociada á ausencia de mutacións fixo que o equipo investigador estude máis aló do dano xenético, centrándose en alteracións epixenéticas.
