O xurista español Eduardo Fungairiño morreu este domingo aos 73 anos logo dunha longa carreira como fiscal, na que investigou o terrorismo de ETA e o envelenamento masivo con aceite de colza desnaturalizado durante os anos 80.
Naceu en Santander (norte) en 1946, foi fiscal xefe da Audiencia Nacional española entre xuño de 1997 e febreiro de 2006 e, tras renunciar por causas persoais, foi adscrito á Sala do Penal do Tribunal Supremo. O seu falecemento foi confirmado a Efe por fontes da Fiscalía.
En decembro de 1997 Fungairiño causou un gran balbordo na Xunta de Fiscais de Sala ao defender nun informe que a xurisdición española non era competente nos crimes cometidos polas ditaduras arxentina e chilena.
Tamén traballou nas causas xudiciais de varios dos dirixentes mais relevantes de ETA, como Henri Parot, José Javier Arizcuren Ruíz, 'Kantauri'; Francisco Múgica Garmendia, 'Pakito'; Santiago Arróspide, 'Santi Potros'; Ignacio Etxebarria, 'Mortadelo', ou Idoia Lopez Riaño, 'Tigresa'.
Fungairiño sufriu un accidente de automóbil en 1965, cando estudaba Dereito, polo que necesitaba desprazarse nunha cadeira de rodas
Él mesmo sufriu un intento de atentado en 1990 cun paquete bomba enviado pola banda terrorista, que a Policía desactivou antes de que o recibise.
Fungairiño interveu como fiscal nos nove anos que durou a instrución do macrojuicio da colza, polo que foron condenados trece aceiteros a penas de ata 50 anos de prisión polo falecemento de máis de 350 persoas, segundo sentenciou o Tribunal Supremo en 1992.
O fiscal ocupouse tamén de asuntos de narcotráfico e delitos económicos, peticións de extradición e de colaboración xudicial ou comisións rogatorias no estranxeiro.
En decembro de 1996 foi expedientado xunto a outros compañeiros, que formaban o grupo coñecido como os 'rebeldes e indomables', despois de que a Fiscalía Xeral do Estado advertise 'insubordinación' destes fiscais respecto do seu xefe de entón na Audiencia Nacional, José Aranda.
Fungairiño sufriu un accidente de automóbil en 1965, cando estudaba Dereito, polo que necesitaba desprazarse nunha cadeira de rodas.
