Os pacientes con xordeira que acoden aos centros médicos non poden ler os beizos da persoa coa que falan coa máscara posta, o que dificulta a súa comunicación, por iso a Confederación Española de Familias de Persoas Xordas (Fiapas) distribuíu unhas pautas para os profesionais do ámbito das urxencias sanitarias, como a de non falar ao paciente sen que lle estea mirando.
Outras recomendacións son falarlle de fronte e co rostro ben iluminado, situarse á súa altura con especial coidado se se está ante unha persoa que non se atopa de pé ou ante un neno e falar nun ton de voz normal que sexa audible nun ambiente con ruído, pero sen gritar. Ademais, aconséllase falar con naturalidade, vocalizando pero sen esaxerar pronunciando as palabras nin rápido nin demasiado amodo, utilizar frases sinxelas, pero non palabras soltas ou frases entrecortadas.
Se o paciente non entende as mensaxes, repetilo cambiando algunha palabra por outra máis sinxela.
Para garantir mellor a comunicación, tamén se propón respectar as quendas na conversación, facer sinxelos xestos que axuden á comprensión da mensaxe e asegurarse sen présa de que este foi comprendido. "Non é posible para a persoa xorda ler os beizos de quen lle fala e escóitaa é menos nítida e intelixible, polo que se engaden dificultades e é máis importante aínda que vos aseguredes de que a persoa xorda está a entender a mensaxe", insiste esta asociación aos profesionais do ámbito sanitario, de urxencias e de seguridade.
En caso de hospitalización, cando sexa posible, hai que facilitar á persoa xorda o uso da súa prótese auditiva e proverlle de pilas para o seu funcionamento, prestando atención ás indicacións facultativas en relación coas persoas que portan un implante auditivo (coclear ou doutro tipo), conclúen as recomendacións.
