O Diario de Anna Frank, un dos documentos craves da época do Holocausto, foi publicado por primeiro vez en versión orixinal completa, sen as correccións e retoques que fixeron no seu momento a propia autora, e o seu pai antes da publicación.
Anna Frank, cuxo diario foi declarado pola Organización das Nacións Unidas para a Educación, a Ciencia e a Cultura (Unesco) patrimonio da humanidade, morreu en 1945 no campo de concentración de Bergen-Belsen e deixou dúas versións do seu diario.
A primeira, que se coñece agora como versión A, empezáraa a escribir espontaneamente, mentres a súa familia estaba escondida dos nazis en Amsterdam.
Logo, tras escoitar por radio un chamamento a documentar o sufrimento dos xudeus holandeses, Anna Frank reescribiu en parte o seu diario coa esperanza de ver o texto publicado logo da guerra do que resultou a chamada versión B.
Anna Frank soñaba con ser escritora e pensaba en publicar o seu diario baixo o título de em <>A casa de atrás .
Anna Frank morreu en marzo de 1945. Poucas semanas despois o campo de concentración de Bergen Belsen foi liberado polos británicos
Logo da guerra, e da morte de Anna Frank, o seu pai preparou unha terceira versión na que optou por eliminar pasaxes que tiñan que ver coas crises típicas da puberdade. A nova edición inclúe tanto a versión A como a versión B.
O diario de Anna Frank, escrito orixinalmente en holandés, foi traducido a decenas de idiomas e é considerado como un dos documentos craves da época nazi.
Anna Frank nación en Frankfurt (centro de Alemaña) o 12 de xuño de 1929 no seo dunha familia xudía que en 1934 marchouse a Holanda fuxindo dos nazis.
En 1940 os nazis invadiron Holanda e en 1942 intensificaron a persecución da poboación xudía o que obrigou á familia a esconderse nunha casa nun patio traseiro xunto con outros perseguidos onde permaneceron dous anos.
O diario empeza o 12 de xuño de 1942, cando Anna Frank cumpriu 13 anos. "Espero poder confiarche todo o que non puiden confiarlle a ninguén", di a primeira anotación.
A última é do 1 de agosto de 1944, tres días antes de que os nazis descubrisen o agocho e detivesen á familia Franck e aos outros xudeus.
O diario quedou en Amsterdam e foi conservado por dous empregados de Otto Frank, o pai de Anna, a quen entregaríanlle as anotacións logo da guerra.
Anna Frank morreu en marzo de 1945. Poucas semanas despois o campo de concentración de Bergen Belsen foi liberado polos británicos.
Das oito persoas que foron detidas na casa de Anna Frank o seu pai foi o único que sobreviviu ao cativerio.
