Unha das peores cousas que lle podería pasar a unha noiva o día da súa voda é espertarse cun correo electrónico da empresa de catering dicindo que ninguén poderá encargarse do seu banquete porque os responsables acaban de morrer nun terrible accidente.
O segundo peor que lle podería pasar é que esta empresa deixara de collerlles o teléfono semanas e meses despois para atender a súa reclamación de devolverlle os 1.500 euros que xa pagara polo servizo que nunca lles prestou.
Pero, sen dúbida, a peor forma en que poderían acabar os preparativos dunha voda para a noiva é nun xuízo, tres anos despois, na que é citada a declarar como testemuña diante do home que unha vez asegurou ao seu marido por teléfono que estaba a ser enterrado nese preciso instante.
Sorina, finalmente, celebrou a súa voda o día que tiña previsto, o 5 de setembro de 2015, aínda que cun atraso de tres horas porque tivo que improvisar unha celebración moi lonxe da que soñara debido ao que parecía un golpe tremendo de mala sorte.
A parella, segundo o previsto, fixo o ingreso do 75 % do prezo do banquete, 1.500 euros
Tal e como relatou ela este mércores no xuízo na Audiencia Provincial de Madrid, meses atrás decidira, xunto ao seu marido Leonardo, delegar a responsabilidade do banquete á empresa Catering Módena, coa que concertaron a través dun contrato verbal, que nunca se puxo sobre papel, o servizo para 40 invitados.
A parella, segundo o previsto, fixo o ingreso do 75 % do prezo do banquete, 1.500 euros, na conta corrente acordada, crendo desta forma que estaban a pechar un dos preparativos da voda que máis quebradizos de cabeza lles dera, o convite.
Aínda que o día da cerimonia e logo de ler o email coa terrible noticia, os noivos non conseguiron falar coa empresa, Leonardo logrou ao día seguinte que alguén lle collese o teléfono: un home que dicía ser o irmán de Jesús, e que lle comunicou que nese mesmo instante estaban a ser enterrados pai e fillo.
Logo de meses sen recibir máis noticias da empresa nin a devolución do diñeiro, Sorina e Leonardo descubriron por internet que Catering Módena protagonizara outros episodios de estafa de similares características: polo menos seis parellas formaban parte dun grupo en Facebook que se uniron con este motivo.
Unha denuncia e tres anos despois, celebrouse este mércores e en apenas dúas horas o xuízo ante a Audiencia de Madrid contra Jesús C. R. e Yerai C. D., quen acudiron vivos, e para os que a fiscal pediu un ano e tres meses de prisión, ademais de que, "por suposto", devolvan xa os 1.500 euros estafados ao matrimonio.
A fiscal mantén que a persoa que colleu o teléfono para comunicar o seu propio enterro foi Jesús
A fiscal mantén que a persoa que colleu o teléfono para comunicar o seu propio enterro foi Jesús, pero este, durante a súa declaración, negou tal feito e explicou que decidiu non servir o banquete porque a parella debíalle "uns suplementos" e non lle deu "moi boa impresión".
A responsabilidade de Yerai limítase á súa condición de titular da conta onde se ingresou o diñeiro, unha conta que manexaba integramente o seu pai e que, ademais, xa lle foi embargada porque o seu proxenitor deulle de alta en autónomos sen o seu consentimento e logo non pagou a cota.
Respecto deste "pufo" polo que Yerai di seguir pagando, Jesús declarou o seguinte: "Pensei que era o que máis me conviña".
A quenda da última palabra no xuízo estivo bañado en bágoas en ambos os casos. Jesús, pola súa banda, expresou estar disposto a pagar "con cárcere, outra vez", aínda que do único do que sexa culpable é "de ser un mal pai" con tal de que absolvan ao seu fillo.
Yerai, pola súa, tamén entre prantos, ofreceuse a ser sometido " máquina da verdade ou o que sexa" para demostrar a súa inocencia.
Pero foi o irmán deste último, Cristian, que permanecía sentado entre o público, o protagonista dos últimos minutos na sala, pois quixo saír o primeiro e, cando foi detido polos axentes xudiciais, comezou a gritar "¡Non quero velo, que non quero velo!", sinalando ao seu pai.
