Só un deputado renunciou á indemnización para gastos durante os meses de parón

O socialista Odón Elorza foi o único en solicitar non cobrar as dietas ► Os partidos presentaron propostas para abonar esas indemnizacións á loita contra o coronavirus, pero non foron aceptadas
Odón Elorza, en el Congreso.AEP
photo_camera Odón Elorza, en el Congreso.AEP

O Congreso confirmou que, nas semanas de suspensión de actividade parlamentaria polo estado de alarma decretado contra o coronavirus, só un dos 350 deputados renunciou á indemnización das dietas de desprazamento e aloxamento que cada mes se abona ás súas señorías para o exercicio da súa tarefa en Madrid. Os grupos parlamentarios e deputados individualmente anunciaron eses días que ían doar parte dos seus soldos a distintas causas que eles decidirían, pero na Cámara Baixa só consta o caso de quen comunicou formalmente a súa renuncia.

Aínda que non o cita, trátase do deputado do PSOE por Guipúzcoa e exalcalde de San Sebastián, Odón Elorza, quen, dúas semanas despois de entrar en vigor o estado de alarma, trasladou por carta á presidenta do Congreso, Meritxell Batet, a súa renuncia en abril aos 1.900 euros de dieta que mensualmente recibe por ser deputado de fóra de Madrid.

Os deputados perciben unha asignación mensual (soldo basee) de 2.981,86 euros, aos que se suman complementos segundo a tarefa que desempeñan na Cámara (portavocías ou postos de mesa), pero tamén teñen dereito a unha indemnización mensual para "afrontar os gastos que lles orixine a actividade da Cámara", unha dieta que non tributa a Facenda e que si é compatible incluso co soldo de ministro, no caso os membros do Goberno que teñen escano.

Trátase de 917,03 euros para os deputados electos por Madrid e de 1.921,20 euros para os do resto de circunscricións. Ésa é precisamente a cantidade que Elorza pediu en abril que non se lle abonase pois, como consecuencia do confinamento, non ía incorrer en gastos de desprazamento a Madrid, que é para o que está pensada a indemnización. Intentárao en marzo, tras decretarse o estado de alarma o día 14, pero non chegou a tempo.

Pero foi o único que optou por esa vía dos 350 deputados que conforman o arco parlamentario, a pesar de que nesas semanas de marzo e abril, coa aplicación das restricións máis drásticas, a asistencia aos Plenos limitouse a un 10% de deputados por cada grupo parlamentario ata un máximo de medio centenar de deputados no hemiciclo.

Segundo os datos achegados pola Cámara Baixa a Europa Press, tampouco constan oficialmente casos de deputados que renunciasen a parte ou a totalidade da asignación constitucional próxima aos 3.000 euros, nin de grupos parlamentarios que rexeitasen parte ou a totalidade da subvención mensual dos meses de marzo, abril e maio.

Aos poucos días de estalar a crise do Covid-19, na plataforma Change.org para gastos de desprazamento a comprar material médico para combater a pandemia.

Nos primeiros días de abril, Bildu, Junts, a CUP e Compromís enviaron sendas peticións á presidenta do Congreso pedindo que se abonásenoslles ese mes esa indemnización e dedicase ese diñeiro a facer unha doazón á sanidade pública para combater o coronavirus, aínda que xa se pronunciaron a favor outras formacións como o PRC e Foro Asturias. Pola súa banda, Unidas Podemos chegou a presentar un escrito pedindo recortar e 50% do soldo a todos os deputados, tamén para dedicar esa contía á sanidade.

Con todo, a Mesa do Congreso desestimou todas as propostas para recortar as retribucións aos deputados porque, conforme ao informe redactado polos letrados, a Cámara está obrigada a garantir os recursos para todos os parlamentarios en igualdade de condicións e no conxunto do ano. Outra cousa é, segundo recalcaban os servizos xurídicos, que sexan os propios deputados quen, individualmente, renuncien a cobrar a indemnización para gastos ou que doen, a título particular, o que consideren oportuno.

IMPUXéRONSE As ACHEGAS A TÍTULO INDIVIDUAL

Impuxéronse xa que logo as achegas a título individual, non institucional, e como talles xa non son fiscalizables pola Cámara, que tampouco pode intervir no destino final desas doazóns. Así, parlamentarios do PSOE, Unidas Podemos e Ciudadanos anunciaron que ían facer doazóns de parte do seu soldo a entidades que os seus respectivos partidos decidirían.

O PP, pola súa banda, dixo que ía crear un fondo común para que todos os cargos públicos doasen parte do seu soldo e xestionar desde Xénova o destino dese diñeiro. E Vox comunicou a súa decisión de dar integramente a subvención institucional do seu grupo parlamentario de marzo e abril a asociacións de vítimas do coronavirus que o partido seleccionaría.

O Congreso como institución acordou pola súa banda doar tres millóns de euros á loita contra a pandemia, un diñeiro que saíu do seu fondo de remanentes e que se transferiu á conta que o Ministerio de Hacienda abriu no Banco de España a nome do Tesouro público para centralizar as achegas de persoas físicas e xurídicas, e de distintas administracións. 

Comentarios