A vítima da Manada, nunha carta: "Contádeo, porque se calades estádeslle deixando gañar a eles"

"Grazas por non deixarme estar soa, por crerme irmás" ► A moza pronúnciase publicamente por primeira vez para agradecer o apoio recibido e animar a denunciar estes casos

Concentración en Sevilla en protesta por el fallo de la Audiencia de Navarra sobre el caso de La Manada. RAÚL CASTRO (EFE)
photo_camera Concentración en Sevilla en protesta polo fallo da Audiencia de Navarra sobre o caso da Manada. RAÚL CASTRO (EFE)

A vítima da Manada quixo dar as grazas publicamente este mércores, a través dunha carta, á súa familia e a toda a xente que sen coñecela "tomou España" e deulle voz" cando moitos lla intentaron quitar", ao mesmo tempo que animou a denunciar casos similares para non deixarlles gañar "a eles.

"Grazas por non deixarme estar soa, por crerme irmás", destacou a vítima nunha carta lida por Ana Rosa Quintana no seu programa matinal en Telecinco, na que continuou dando grazas a todo o mundo que falou dela "un segundo para repudiar o ocorrido".

"Non quededes calados porque se o facedes estades a deixarlles gañar a eles", argumentou a moza que destacou que dunha situación como a dela pódese saír".

Deuse por satisfeita se grazas ao seu caso "se removeron conciencias" ou deu "forzas" a outras persoas.

Por iso, pediu a outras vítimas a que conten o seu caso, xa sexa a un familiar, un amigo ou a través dun tuit; "contádeo", salientou.

Por favor, só pido que por moito que pensedes que non vos van a crer, denunciedes

"Por favor, só pido que por moito que pensedes que non vos van a crer, denunciedes. Pódovos asegurar que todo o camiño que hai que percorrer non é prato de bo gusto, pero que pasaría se eu non denunciase, pensádeo", di.

A moza asegurou que "ninguén ten que pasar por isto, lamentarse de beber, de falar con xente nunha festa, de ir soa a casa ou de levar unha minisaia". Ademais, pediu "non chancear cunha violación" do mesmo xeito que non se fai coas enfermidades porque é "indecente".

Ninguén ten que pasar por isto, lamentarse de beber, de falar con xente nunha festa, de ir soa a casa ou de levar unha minisaia

Na carta, encabezada coa frase De vítima a sobrevivente e de aí a muller valente, a moza tamén di que "o mellor e peor da vida hai que compartilo". "Non son a moza de Sanfermíns, son a filla, neta, amiga", salientou a moza, que advertiu que se pense antes de falar dela porque pode ser a moza que está sentada á beira noso.

E insistiu en dar as grazas á súa familia e amigos, do mesmo xeito que a asociacións, persoas da rúa, personalidades políticas, famosos, xornalistas que lle respectaron e, en xeral, a todo o que se preocupou por ela, a vítima.