O Xulgado de Vixilancia Penal número 1 de Castela e León estimou o recurso presentado por Iñaki Urdangarin, no que solicitaba a súa clasificación en terceiro grao, en contra do acordo da Secretaría Xeral de Institucións Penais, que acordou o mantemento do segundo.
Segundo informou o Tribunal Superior de Xustiza de Castela e León este xoves, esta resolución xudicial, que "non é executiva sempre que non sexa firme", vai na liña da proposta formulada no seu momento pola Xunta de Tratamento do Centro Penal de Ávila, favorable á concesión do terceiro grao.
A Secretaría Xeral de Institucións Penais rexeitou o pasado 17 de xullo a petición da Xunta de Tratamento da prisión abulense de que se concedese o réxime aberto ao marido da infanta Cristina, pero permitiu que saíse un fin de semana ao mes en aplicación do artigo 100.2 do Réxime Penal.
Era unha decisión que debía ser ratificada polo xuíz de Vixilancia Penal, que nun auto do pasado 14 de agosto así o fixo e permitiu que o recluso saíse un fin de semana ao mes para paliar a situación de illamento na que vive no cárcere de Brieva (Ávila), unha prisión para mulleres.
A Fiscalía, que anunciou sou rexeitamento a ese auto, recorreuno, de maneira que será a Audiencia de Palma a que resolva.
A Fiscalía anunciou o seu rexeitamento a ese auto e recorreuno
Agora, o Xulgado de Vixilancia Penal 1 de Castela
A devanditos factores, o maxistrado engade "o pago da responsabilidade civil por parte do recorrente antes do seu ingreso en prisión" e, especialmente, "a dureza do réxime de cumprimento que se lle impuxo en absoluto illamento por razóns de seguridade e non como trato de favor para satisfacer a súa vontade".
O maxistrado reproduce un recente auto do mesmo xulgado que aprobou para o interno "o réxime de flexibilidade", á vez que recorda o informe emitido polo propio cárcere, recollendo o procedemento que se segue cando ingresa un home neste centro penal de mulleres, desde a súa apertura en 1989.
O protocolo sinala que cando se produce o ingreso dun home, tras uns trámites administrativos, é trasladado ao Centro Penal de Segovia por decisión da Administración.
Con todo, neste caso non sucedeu así, como en casos semellantes anteriores, por razóns "de seguridade, máis facilmente controlables e de mellor xeito no centro penal no que se atopa ingresado".
Segundo o TSJCyL, estes documentos "confirmarían o criterio" recollido en anteriores resolucións do Xulgado de Vixilancia Penal 1 de Castela e León e da Audiencia Provincial de Ávila, fronte ao resolto pola Audiencia Provincial de Mallorca e o Ministerio Fiscal.
Estes dous últimos sostiñan que o motivo de permanecer no Centro Penal de Brieva obedecía a " mera vontade daquel e non a razóns de seguridade".
O auto coñecido agora recolle expresamente que, de ser a mera vontade do interno o motivo do illamento, "poderíase incorrer nun delito de prevaricación, ao crearse un réxime de vida penal inexistente na Lexislación española para dar un trato de favor a un recluso". Igualmente, sostén que, de ser así, podería estarse cometendo "un delito de malversación de caudais públicos, dado que tal situación supón a custodia permanente nun módulo específico illado cun elevado custo".
"Esta especial forma dura de vida, que implica un superior grao de aflición con relación ao que correspondería legalmente polos restantes características penais do interno, xustificaría que o actual grao de cumprimento da condena, un terzo daquela, non poida ser obstáculo para a progresión ao terceiro grao", sinala a resolución.
Así mesmo, pon como exemplo dous asuntos nos cales, internos con características máis desfavorables "obterían a progresión ao terceiro grao por decisión da Administración Penal, cando non tiñan sequera cumprida a cuarta parte da condena". Respecto diso, sinala que foron acordos que "non serían recorridos polo Ministerio Fiscal".
