Os fluxos de peregrinos durante os meses de inverno recupéranse paulatinamente e achéganse ás cifras previas á pandemia, que freou en seco a evolución á alza no número de persoas que nos últimos anos elixían a tempada baixa para camiñar a Galicia, unha opción atractiva para aqueles que queiran esquivar a afluencia que se concentra nos meses centrais do ano.
Se no mes de xaneiro de 2021, marcado polas fortes restricións impostas para frear unha crise sanitaria que fixaba as súas esperanzas nunha campaña de vacinación aínda incipiente, chegaron a Santiago pouco máis de peregrinos, esa cifra case se dobra diariamente no arranque de 2022, segundo ano deste Xacobeo bianual.
Francesco empezó el @camino_xacobeo en Francia el 29 de diciembre. Su abuelo lo esperaba en Sarria tres semanas después para compartir los últimos kilómetros
— Europa Press Galicia (@EPGalicia) January 28, 2022
Es una de las historias de los peregrinos que escogen el invierno, una opción para los que escapan de la masificación pic.twitter.com/7rU5OSWjYF
Camiñar a soas durante quilómetros, gozar das paisaxes invernais e poder interactuar dunha forma máis próxima cos peregrinos cos que coinciden nas rutas son as razóns que apuntan Francesco, Carlo, Jueun, Hyien ou Koen, algunhas das persoas que este mes de xaneiro camiñan a Galicia.
"O peregrino que escolle inverno desexa ter contacto coa natureza, tranquilidade e que o Camiño non estea masificado. é un peregrino internacional que ten distintas tempadas de vacacións e organízanse de xeito diferente aos españois. Non lle asusta a tempada de inverno porque quizais están afeitos a climatoloxías bastante máis duras", resume a directora de Turismo de Galicia, Nava Castro
Logo dun inverno moi complicado, a afluencia de peregrinos recupérase aos poucos, aínda que está aínda lonxe das cifras prepandemia dun 2019 de marca no que un 15% dos peregrinos fixeron o Camiño en tempada baixa.
"Xeralmente adoita ser un tipo de peregrino que vén do estranxeiro. Antes viñan moitos alemáns, franceses, estadounidenses; aínda que coa pandemia están a vir menos. é unha parte do ano moito máis tranquila, que atrae a xente un pouco máis maior que no verán", sinala Mari Carmen
No ano previo ao estalido da crise sanitaria provocada polo covid-19, o número de peregrinos en tempada baixa incrementouse un 15%, segundo as cifras de Turismo de Galicia, que confía en que a boa evolución dos datos de 2021, cun "histórico" segundo semestre tras unha primeira metade de ano "caótica", teña continuidade ao longo deste recentemente iniciado ano.
"A xente ten ganas de camiñar, de vir a Galicia a gozar do que se lles ofrece, que é o que están a buscar en pandemia e esta etapa post pandemia: contacto ao aire libre e unha contorna segura", resalta Nava Castro, que apunta á paisaxe cambiante do outono e o inverno como outro dos atractivos que ofrece a tempada baixa para os peregrinos.
"AO PRINCIPIO PENSAMOS, PRIMEIRA E ÚLTIMA VEZ". Jueune Kang e Hyien Shin son dúas amigas de Seúl que viven as últimas etapas dunha experiencia que comezaron a finais de decembro en Saint-Jean-Pied-de-Port, Francia. Aproveitando as vacacións, lanzáronse a unha aventura invernal polo Camiño Francés que, a pesar dun inicio complicado, estarían dispostas a repetir. "Ao principio pensamos: primeira vez e última. Pero agora estamos convencidas de que poderiamos repetilo", resume Juene Kang, que traballa no sector do big data na capital surcoreana.
A popularidade do Camiño de Santiago no país asiático creceu exponencialmente durante os últimos 20 anos, un fenómeno en gran parte explicado polo éxito dun fenónemo literario iniciado pola escritora Kim Nan Hee en 2006. Dous anos antes, foron 18 os peregrinos de Corea do Sur que completaron o Camiño. En 2010 fixérono case 1.500; en 2018, máis de 5.500 e en 2019 xa representaron o oitavo país na lista de procedencia dos camiñantes, con máis de 8.200.
O volume de peregrinos surcoreanos faise máis notable durante inverno, unha época que atrae ao viaxeiro do país asiático, que goza dun período de vacacións neste tempo. é o caso de Jueune e Hyien, que recoñecen que o que máis lles está gustando da experiencia é a proximidade con outras persoas. "Como hai pouca xente podemos ser máis próximos entre nós", apuntan as amigas.
NETO E AVÓ COMPARTINDO EXPERIENCIA. Saint-Jean tamén foi o punto de partida de Francesco Baiguini, un mozo italiano da localidade de Lóvere, situada a beiras do lago de Iseo, nos arredores de Bérgamo. Iniciou en solitario o seu camiño o 29 de decembro. O seu avó Carlo Cadei esperábao o día 21 en Sarria (Lugo) para compartir os últimos 100 quilómetros de camiñada ata Santiago.
"O meu avó é unha persoa especial na miña vida. Para terminar esta experiencia, que é moi importante para min, é a mellor cousa que podía un querer. é unha ocasión moi especial, é incrible", comenta Francesco xunto ao seu avó nas inmediacións da ponte sobre o río Iso, a apenas un par de quilómetros de Arzúa, penúltima parada do seu traxecto.
A pandemia truncou os plans deste mozo italiano, que tiña en mente facer o Camiño na primavera de 2020. "Pensei, en canto poida, empézoo. E facelo no inverno foi unha boa decisión porque é unha época moi particular. Non hai moitos peregrinos e tes tempo para pensar, para camiñar, para deterche a mirar", apunta Francesco, que valora o feito de facer etapas no Camiño Francés nas que non se atopou con ningún peregrino.
A ROUPA, UN ELEMENTO A TER EN CONTA. Quen se lanzan este xaneiro á aventura do Camiño están a gozar dun mes anómalo ante a benevolencia dun tempo que deixou poucas precipitacións e días de ceos despexados, aínda que con baixas temperaturas que tinguen de branco os campos e camiños durante as primeiras horas do día.
Algo que para os peregrinos consultados por Europa Press non supón un gran problema, máis aló de ter que recorrer a chaquetas, camisetas térmicas, luvas ou gorro; pezas das que van prescindindo unha vez avanzan a xornada e acumúlanse quilómetros nas pernas. Todo iso, sumado a que as precipitacións deben ser tidas en conta, fai que a mochila do peregrino invernal sexa máis pesada, polo que recomendan ser especialmente coidadosos para axustar a carga ás posibilidades de cada un.
"Levo varias capas de roupa: un pantalón, unhas mallas interiores, camisetas térmicas, varias chaquetas. A clave sobre todo é levar capas, pero unha vez que sae o sol xa podo ir quitándomas", sinala Koen á saída de Arzúa en dirección a O Pedrouzo –O Pino (A Coruña)–, onde fará noite antes da súa chegada ao Obradoiro.
Este holandés recomenda o Camiño no inverno para aqueles que queiran escapar das altas temperaturas do verán, algo no que coincide Roberta, unha peregrina italiana que comparte a experiencia coa súa filla e que elixiu xaneiro precisamente para evitar as inclemencias do sol.
Así as cousas, os peregrinos consultados coinciden en alertar sobre un asunto: a pandemia, sumada á tempada baixa dificulta en ocasións atopar establecementos abertos, especialmente bares ou supermercados nalgúns puntos do Camiño.
Sobre este asunto, a responsable de Turismo da Administración autonómica apunta a que algúns negocios toman vacacións logo do nadal e resalta que, en todo caso, existen albérguelos públicos e a Xunta mantén contactos cos concellos para que faciliten "servizos mínimos" para os peregrinos.
