George Steiner, que morreu na súa residencia da cidade de Cambridge (Reino Unido), foi un dos críticos literarios máis coñecidos da reputada revista The New Yorker, onde traballou desde 1966 ata 1997, pero ademais destacou polos seus ensaios e como profesor e académico.
Na súa prolífica obra, o escritor en numerosas ocasións lidaba co paradoxo do poder moral que posuía a literatura, que, con todo, reprochaba que non ten ningunha capacidade de acción fronte a eventos históricos como o Holocausto. "Sabemos que un home pode ler a Goethe ou Rilke na tarde, pode escoitar a Bach ou a Schubert e despois ir durante a mañá ao seu traballo en Auschwitz", dixo nunha das súas frases máis coñecidas Steiner, que recibiu o Premio Príncipe de Asturias de Comunicación e Humanidades en 2001.
Outra das súas principais reflexións básicas en canto á comunicación humana é o uso diametralmente oposto que se pode facer dela, como explicou na súa obra 'Gramáticas da Creación'. "Para o meu asombro, aínda que poida parecer inocente á xente, a palabra humana pódese usar tanto para amar, construír ou perdoar, pero tamén para torturar, odiar, destruír ou aniquilar", reflexionou Steiner, que dominaba tanto o francés como o alemán e o inglés.
Tamén meditou o escritor sobre a orixe da fala humana, o mito da Torre de Babel e o seu significado para a humanidade, os beneficios de dominar varios idiomas ou a superioridade dos políglotas.
Steiner foi unha personalidade controvertida que atraía encomios polo seu erudición e os seus brillantes argumentos, pero xeraba críticas por pretencioso e impreciso
Ao redor destas e máis cuestións escribiu máis de dúas ducias de libros, entre eles coleccións de ensaios, unha novela e tres coleccións de contos curtos. Pode atoparse unha selección dos seus textos traducidos ao galego en George Steiner en The New Yorker
Durante a súa carreira, Steiner foi unha personalidade controvertida que atraía encomios dos seus seguidores polo seu erudición e os seus brillantes argumentos, pero xeraba críticas que lle acusaban de ser pretencioso e a miúdo impreciso. Nas súas memorias, o propio Steiner lamentouse de dividir os seus esforzos en distintos campos e pola "ausencia de calquera escola ou movemento" que guiase os seus pensamentos, algo que admitiu era a súa "culpa".
George Steiner naceu en París no seo dunha familia xudía o 23 de abril de 1929, e tras unha educación en francés, inglés e alemán, emigrou cos seus pais -primeiro a Francia e despois a Nova York, en 1940- co auxe do antisemitismo.
Tras titularse na Universidade de Chicago en 1948 e recibir un máster na Universidade de Harvard en 1950, Steiner uniuse á revista The Economist como editor en 1952, onde permaneceu ata 1956, tras o cal se doctoró pola Universidade de Oxford (Reino Unido). Ao longo da súa vida, traballou como profesor nas universidades de Xenebra, Nova York e Harvard.
