Antón Reixa réndese ao delirio dos seus 18 días en coma en 'Michigan'

O artista presentou en Madrid o seu libro e a exposición que estará visible ata o 17 de febreiro

O polifacético artista Antón Reixa. XOÁN REY
photo_camera O polifacético artista Antón Reixa. XOÁN REY

Un "20% morto", así está o artista e ex presidente de Sgae, Antón Reixa, tras o accidente de tráfico que sufriu fai xa máis de dous anos, unha "hostia a tempo" que lle tivo 18 días nun coma inducido con forma de "delirio" que se converteu en arte a través do libro e exposición Michigan, acaso Michigan.

Na mesma mesa do Círculo de Belas Artes de Madrid onde preparou en 2012 a súa candidatura para presidir a entidade que agora prefire "esquecer", Reixa (Vigo, 1957) volve tomar asento suxeitando o bastón que lle acompaña e axúdalle antes de baixar as escaleiras que conducen ata a Sala Minerva, onde desde este martes e ata o 17 de febreiro poderase ver a exposición que de forma plástica dá a coñecer o seu particular viacrucis. 

Segundo recorda nunha entrevista con Efe, o accidente que tivo o 27 de outubro de 2016 ao saírse da A6, porque quedou durmido mentres conducía en dirección a Madrid, foi unha sorte de hostia "a tempo que non vén mal". 

E así o afirma porque naquela época o músico, produtor e poeta vivía nunha "tensión absurda" e tiña "todos os puntos" para que a vida puxéselle esta pedra no seu camiño que lle produciu unha fractura aberta de morna e peroné, unha fractura de vértebra L2 que a falta dun milímetro non lle deixa tetrapléxico, trece costelas rotas e contusión pulmonar con perigo de colapso respiratorio.

Unha colección de danos que levou aos médicos a inducirlle ao coma, "un estado de tolemia e delirio" do que naceu Michigan, acaso Michigan, o libro publicado por Círculo de Xiz e a mostra interactiva do CBA.

"Sígome pelexando coa idea de que hai 18 días da miña vida que non existen, pero durante a recuperación tiña que sobrevivir e decidín facelo en positivo, por iso no libro conto un feito real, é a narración duns feitos escrito por alguén afeito aos versos", expresa o agora escritor deste relato que escribiu "por necesidade".

Unhas páxinas que naceron cando estaba no xeriátrico onde tivo que vivir durante tres semanas mentres adaptaban a súa casa ás súas novas necesidades. Un libro "terapéutico" que era unha das dúas "probas de vida" que lle obsesionaron nada máis abrir os ollos. A outra era "facer o amor", e as dúas superounas, recoñece entre risas.

"Nunca estiven en Michigan —di Reixa sobre o título de ambas as propostas— pero é o que recordo do meu delirio. Estaba nun centro comercial e vía a Donald Trump repartindo panfletos, e tamén me perseguían unhas paquistanís enanitas (...) Cada un delira dunha"forma .

Recordos dignos do absurdo que Reixa remata co primeiro que lle dixo ao médico cando espertou do coma: "Acóllome á Convención de Xenebra para astronautas feridos en combate". 

"O coma é tan vulgar que creo que todo isto ten que ver con que o día do accidente estaba Estados Unidos en campaña electoral, e Michigan era un dos estados onde se dicía que ía gañar Trump (...) cientificamente dixéronme que o delirio que teño é das horas finais do coma cando me estaban reanimando", conta.

En canto á mostra Michigan, acaso Michigan, aquí o visitante enfrontarase á escultura O Quixote esperta en Conxo, de Francisco Leiro mentres escoita unha gravación de 14 minutos na que o propio líder dos Resentidos á vez que en tres paredes proxéctanse imaxes diluídas e deformadas dos escenarios desta historia realizadas por Juanma Lobo e Antonio Segade. 

Ademais, a mostra tamén se compón do The Michigan Dayli, un diario que cambiará todos os días e conterá o principal titular de cada un deses días de delirio contrastado con outro que destaque Reixa da actualidade así como cunha reflexión.

Comentarios