Este venres 13 de novembro chega a Netflix Los Favoritos de Midas, unha miniserie escrita e dirixida por Mateo Gil (Las leyes de la termodinámica, Blackthorn, Nadie conoce a nadie) na que Luís Tosar interpreta a un empresario obxecto dunha macabra chantaxe no marco dunha España envolvida en disturbios rueiros e revoltas sociais.
"Vivimos libertariamente controlados", afirma o actor que está convencido que calquera tipo de movemento ou revolución cidadá, como a que ten lugar na serie, "sempre acaba amainando" e con todos "volvendo ao curro".
Nos seus seis capítulos de menos dunha hora de duración, Los favoritos de Midas actualiza o relato de Jack London The Minions of Midas, ambientado en Londres de hai un século, e lévao ata o Madrid destes días onde Tosar convértese en Víctor Genovés, un adiñeirado empresario que sofre unha terrible extorsión: se non paga 50 millóns de euros, unha misteriosa organización autodenominada Los Favoritos de Midas matarán a unha persoa ao azar nun lugar e data sinalados.
Nun contexto de crecente tensión social, con violentos disturbios por todo o país no que os medios denominaron La revuelta española, Los Favoritos de Midas avisan que engadirán unha nova vítima periodicamente ata conseguir que Genovés, un home que se rexe por un estrito código moral, poña á súa disposición a cifra esixida.
Así arrinca a trama dun tenso thriller que, como mérito inicial, conseguiu que Tosar regrese ás series de televisión tras rexeitar non poucas ofertas e case 20 anos logo da súa última aparición na mítica serie galega Mareas vivas.
"Dixen si porque este proxecto tiña un director co que me apetecía moito traballar, unha historia moi sedutora e unha loxística que era moi atractiva e asumible: unha miniserie de só seis episodios que tiña un principio e un fin. Iso é algo que me gusta especialmente", afirma Tosar nunha entrevista concedida a Europa Press na que se mostra convencido de que, do mesmo xeito que ocorre na serie, no mundo real tamén existen grupos de poder que controlan na sombra que nada nin ninguén se salga do sistema.
Así, o actor sostén que "vivimos libertariamente controlados" para que calquera tipo de revolta ou revolución cidadá "acabe amainando" e termine con todos "no mesmo sitio" e "volvendo ao curro". "Dá a impresión de que van ocorrer cousas que teñen moito que ver co movemento popular, pero logo extrañamente sempre van ao mesmo lugar e sempre desembocan no beneficio da mesma xente coñecida", di Tosar que lamenta que "a nivel estrutural nada acaba de cambiar".
"Incluso cando dá a sensación de que todo se volve do revés... acaba no mesmo sitio. Non se como o fan, pero parecen que realmente son como Los favoritos de Midas, téñeno todo controlado", sentencia as tres veces gañador do Goya que compara estes simulacros revolucionarios con coidar dunha mascota: "Parece que nos din como ao can: 'Veña, vai, corretea un intre coa pelota e cando volvas o cuenco de comida vai estar no mesmo sitio, así que xa sabes onde tes que ir'".
Francia e os chalecos amarelos
Non o ten tan claro Mateo Gil, director da serie e cocreador da mesma xunto a Miguel Barros, que asegura que a revolta que hai de pano de fondo na serie está inspirada no que xa ocorreu en Francia cos chalecos amarelos. "Esa foi a miña referencia todo o tempo. Isto que ocorreu alí está amagando con ter lugar noutros países de Europa e creo que non hai descartar que a cousa un día desbórdese e os disturbios esténdanse por todo o continente. Non é unha distopía, é unha extensión do que xa está a pasar", aclara Gil.
Neste sentido, Marta Belmonte, que interpreta a Mónica, unha valente e concienzuda xornalista, recorda que durante a rodaxe da serie que "o ambiente de revolta era enorme a nivel mundial" ata o punto de que "case parecía que adiantaba á trama da propia serie". "Pero chegou unha pandemia e agora todo está soterrado pola prioridade mundial que é a sanidade. Así que, outra vez, estalar aquí non estala ninguén", sentenza.
Unha pandemia que, lamenta Tosar, tampouco servirá de punto de inflexión para a nosa sociedade. "Teño a sensación de que non vai cambiar nada", di o actor que denuncia que estes meses viu "certas actitudes que están moi lonxe do que se supón que teriamos que facer agora mesmo coa cantidade de mortes que tivemos".
"O primeiro que pensamos é en ir de cañas"
"Entendo que a economía é importante e ten que ser unha prioridade, pero nun país como este, no que sempre nos consideramos moi emocionais, cariñosos e hospitalarios... logo somos o menos solidario que se pode botar á cara connosco mesmos", denuncia Tosar que lamenta que "no primeiro que pensamos en ir de cañas a un bar cando se morreron corenta e pico mil persoas". "Entristéceme moito que non sexamos capaces de pornos na pel do outro polo menos para sacrificar unhas horas de lecer. Parece que os nosos maiores non nos importan", lamenta.
Nesta mesma tendencia "pesimista" alíñase Willy Toledo, que interpreta ao inspector Conte, un policía politicamente incorrecto decidido a atrapar aos favoritos de Midas. "Xa podemos atopar unha vacina, pornos máscara, levar ata o extremo o confinamento, manter a distancia social... que está máis que demostrado que ata que non se termine co sistema capitalista, que é o responsable directo das pandemias que estamos a vivir" non cambiará nada.
O actor que culpa "á destrución do medio ambiente" e ao amontoamento de animais en granxas industriais para a produción de carne para o consumo humano, de ser "responsable destes virus, das vacas tolas, do évola, da gripe aviaria...". Neste sentido, Toledo sostén que non haberá unha verdadeira solución "ata que non lle deamos un xiro de 180 graos a este sistema de explotación". "Podemos pór todos os parches que queiramos, pero a solución non é confinarnos a todos durante meses co sufrimento e a dor social que isto está a xerar", conclúe.
