O Santiago Bernabéu decidirá a un dos finalistas copeiros despois do empate (1-1) no Camp Nou este mércores nun partido no que o Real Madrid estivo mellor no primeiro tempo e o Barcelona, no segundo.
Os madridistas atropelaron ao Barça nuns bos vinte primeiros minutos, pero non tiveron continuidade posterior fronte a un equipo azulgrana que contou con Leo Messi na última media hora, aínda que a mellor noticia foi a achega de Malcom, o mellor este mércores e autor do gol do seu equipo.
O ritmo, a pausa e o control. O Real Madrid tívoo todo de saída no primeiro gran partido de Santiago Solari no banco madridista. O seu equipo sabía ao que xogaba fronte a un Barça con dúbidas, mal situado e que sentiu moi incómodo desde o asubío inicial.
Leu ben o partido o técnico rosarino. Puxo pola dereita a Lucas Vázquez para frear a posible sangría que podía producir Jordi Alba por esa zona, ameazou con Vinicius nun duelo de velocistas con Semedo pola dereita, pero sobre todo tivo a Benzema, que se atopa en estado de graza. Ademais a presión madridista desactivou a liña de creación local, Busquets non acababa de facerse co partido, Rakitic exercía de bombeiro e Arthur estaba moi errático.
Enfronte Marcos Llorente, Kroos e Modric eran moi superiores. O alemán foi quen protagonizou a primeira acción de perigo (min. 5), na segunda, o Real Madrid adiantouse no marcador.
Vinicius puxo un balón no segundo pau que superou a Jordi Alba, controlouno Benzema e serviuno a Lucas Vázquez dentro da área (0-1, min.6).
O Barça non se desperezó ata pasado o minuto 20. Ata entón, o Real Madrid ameazou a base de roubos na zona de creación do Barça, sobre todo por parte de Vinicius, que non concretaba todo o que apuntaba.
En canto activouse a banda dereita do Barça, con Semedo e, sobre todo, Malcom, todo cambiou. O extremo non estivo acertado nun contra un fronte a Keylor Navas (min. 19), un centro seu foi rematado por Piqué noutra gran acción de perigo (min. 27) e outra falta servida polo brasileiro foi cabeceada por Rakitic ao pau (min. 32).
Desde entón e ata o final do primeiro tempo, o partido xa era dos azulgranas, pero cun fútbol afastado dos seus canons habituais, baseado máis no corazón que na técnica, pero con continuas chegadas sobre a meta de Keylor Navas. Todo iso, mentres Leo Messi, nervioso, xogaba cunha botella de auga no banco.
A inercia de bo xogo do Barcelona mantívose na segunda metade. O partido estaba ao lado azulgrana e o Camp Nou reclamaba xa a entrada de Leo Messi, pero quen saíu a quentar foi Arturo Vidal no 52. O arxentino fíxoo tres minutos máis tarde.
Mentres tanto as operacións sobre o terreo de xogo levábaas Malcom, ante un Madrid que foi decrecendo. O empate chegou o minuto 58, naceu nun pase de Lenglet sobre Alba, o balón repeleuno Keylor Navas, Luis Suárez cazou o rexeite e disparou a un pau. Malcom, moi atento, recolleu o balón e púxoo onde ninguén chegou (1-1, min. 58).
Moveron fichas Ernesto Valverde e Solari no taboleiro ante a media hora final. Messi entrou por Coutinho, Arturo Vidal por Rakitic; Casemiro saíu polos lesionado Marcos Llorente e Bale por Vinicius, que foi claramente de máis a menos.
Sen físico en ningún dos dous equipos, o partido foi outro. Só algunha acción individual podía decantar o resultado. Intentouno Bale, nunha xogada defensiva de mérito de Semedo no minuto 82 e practicamente na única aproximación do Real Madrid no segundo tempo.
Ao final, os de Solari apertaron máis, pero o marcador mantívose inalterable, co que o pase á final decidirase no Bernabéu.
