2-0. Un gran Atlético devora á Juventus

Giménez e Godín, no tramo final, fixeron xustiza ao gran partido dos de Simeone

Godín celebra su gol, el segundo del Atlético ante la Juventus. RODRIGO JIMÉNEZ
photo_camera Godín celebra su gol, el segundo del Atlético ante la Juventus. RODRIGO JIMÉNEZ

Un gran Atlético de Madrid, axigantado ante un desafío enorme, anulou e devorou este mércores ña Juventus no partido de ida dos oitavos de final da Liga de Campións, disparado cara ao duelo de volta en Turín polos goles dos uruguaios José María Giménez e Diego Godín e un sensacional 2-0.

Gañou con indiscutible merecemento, non recibiu ningún tanto en contra e chegará ao Juventus Stadium con dous goles de vantaxe. Un plan e un desenlace perfecto para un equipo que quere a liga de Campións, que non entende de favoritos, que foi capaz de deixar en practicamente nada a un rival de tal talla e a Cristiano Ronaldo.

E pese ao VAR. Do trinque nos oitavos de final do torneo dos torneos, sen el a vantaxe sería incluso maior para o conxunto branquivermello, frustrado por un tanto anulado a Álvaro Morata, concedido primeiro polo árbitro, antes de visionar de novo a xogada. Nin sequera iso lle fixo decaer. Logo logrou os dous goles.

Cada novo estadio necesita as súas historias; momentos indelebles que transcienden o tempo. Niso está o Wanda Metropolitano, que xa gozou coas semifinais da Liga Europa ante o Arsenal e que agora quere máis. Moito máis. Xa ten unha noite de Champions vibrante, pero aínda queda completala o 12 de marzo en Turín.

Non hai matices na competitividade do Atlético. Tampouco en Diego Costa. Un "guerreiro", como o cualificou Simeone, pero tamén moito máis. O pasado sábado reapareceu dous meses e dez días logo dunha lesión; este mércores irrompeu no once coa voracidade, a forza e a paixón que lle fan temible para calquera opoñente.

O '19' branquivermello foi o elixido para un partido de alta voltaxe por Morata. Tamén foi o faro sobre o que entendeu o Atlético a orixe do seu partido; primeiro para desprenderse da presión do Juventus, ao ritmo ofensivo da mobilidade de Cristiano Ronaldo, que esixiu de inmediato unha parada de Oblak, e logo para responder.

Porque o Atlético xurdiu con potencia desde entón. Diego Costa "aínda non está para aguantar 90 minutos" -aguantou 57- cando foi substituído por Morata, e caeuse da volta por unha amarela que nada tivo que ver co xogo -por adiantarse na barreira- pero cada batalla polo balón foi súa. Por arriba, por abaixo, contra Chiellini, contra Bonucci e contra De Sciglio, que o derrubou á límite da área. O árbitro sinalou penalti; o VAR rectificouno.

Non atopou o gol o Atlético entón, ao bordo da media hora, negado por Wojcieh Szczesny a Griezmann, como antes o fixo nun derechazo de Thomas ou como ocorrera antes no outro área, con Oblak a senllos tiros de Cristiano ou Dybala, pero sentía tan cerca do 1-0 ou máis que un rival decaído en ataque.

Cando o partido enfilou o descanso, domara esa Juventus que entrou en escena en campo contrario, con desborde e con constancia, apagada en canto o Atlético axustou a súa presión e a súa colocación, en canto afianzou o seu defensa -o partido de Godín foi magnífico-, en canto apropiouse das segundas xogadas, en canto atopou precisión ao contragolpe e en canto achou a Diego Costa.

Aínda necesitaba a Griezmann, o home máis determinante do Atlético. Deixara detalles en todo o primeiro tempo, pero cando de verdade apareceu foi á volta do vestiario, primeiro para deixar só a Diego Costa, que fallou unha ocasión que nunca falla, e despois para pór unha vaselina que parecía gol salvo para Szczesny. Tocouna o xusto. O traveseiro fixo o resto.

Ao bordo da hora de partido, era o momento da segunda parte do plan: Morata por Diego Costa, primeiro; Lemar por Thomas, despois. O obxectivo era transformar no marcador un partido que sobre o terreo era seu, mellor en cada sector que o seu adversario, pero sen o gol que marca a diferenza nun duelo de tal magnitude.

Logrouno o Atlético, cun sensacional croque de Morata nun estupendo pase de Filipe... Pero o frustrou o VAR. Despois de que o árbitro sinalase o gol chegou a pertinente comunicación entre minutos de tensa espera. Non llo aclarou ao colexiado, que observou de novo a xogada. E anulouno.

Houbo empuxón sobre Chiellini no remate? Si. Foi con tanta forza como aparentou a caída do central turinés? Aí reside a dúbida dun gol que sen VAR subiría ao marcador, que alimentou a polémica dun duelo que xa sen discusión era do Atlético, que insistiu e insistiu ata que logrou o que tanto buscaba: o 1-0.

Sete minutos despois, cando unha serie de rebotes logo dun saque de esquina quedaron ao alcance de Giménez, que se lanzou coa alma para remachar o gol do Atlético, merecido sen dúbida, para desatar a festa no Metropolitano, agrandada instantes despois, cando Godín, impecable todo o duelo, culminou a apoteose: o 2-0.

Ficha técnica
2 - Atlético de Madrid: Oblak; Juanfran, Giménez, Godín, Filipe; Saúl, Thomas (Lemar, m. 60), Rodrigo, Koke (Correa, m. 66); Griezmann e Diego Costa (Morata, m. 58).
0 - Juventus: Szczesny; De Sciglio, Bonucci, Chiellini, Álex Sandro; Bentancur, Pjanic (Can, m. 71), Matuidi (Cancelo, m. 84); Dybala (Bernasdeschi, m. 80), Mandzukic e Cristiano Ronaldo.
Goles: 1-0, m. 77: Giménez remacha un rexeite dentro da área. 2-0, m. 82: Godín remata coa dereita tras un rexeite.
Árbitro: Felix Zwayer (Alemaña). Amoestou aos locais Diego Costa (m. 8), Thomas (46+) e Griezmann (m. 88) e ao visitante Alex Sandro (m. 55).
Incidencias: partido de ida dos oitavos de final da liga de Campións, disputado no estadio Wanda Metropolitano ante uns 68.000 espectadores. Cheo. 

Comentarios