David Cal expresa a súa "tristeza" pola morte do seu extécnico Suso Morlán

O padeeiro galego David Cal, o deportista español con máis medallas olímpicas (cinco), expresou que a morte do técnico Suso Morlán, co que adestrou desde os 15 aos 32 anos e logrou alcanzar a cima, déixalle "un sentimento de tristeza". "Todos os meus éxitos deportivos van ligados a el", precisou en declaracións efectuadas á Federación Española de Piragüismo (RFEP).

"Quedo coa súa imaxe suxeitando na man o contapaladas e coa bandoleira que sempre levaba colgada para gardar o caderno no que anotaba cada detalle", indicou Cal sobre Morlán, de 52 anos, que faleceu este domingo en Belo Horizonte, onde traballaba como adestrador do equipo nacional brasileiro, vítima dun tumor cerebral diagnosticado en novembro de 2016.

Cal, incorporado tras a súa retirada como técnico deportivo do UCAM de Murcia, comentou que Morlán, co que existía un "distanciamento" nos últimos anos, forma "parte importante" da súa traxectoria deportiva, na que destacan as cinco medallas olímpicas logradas en C1: ouro en 1.000 metros en Atenas 2004 e cinco pratas en Atenas (500 metros), Pequín (1.000 e 500 metros) e Londres (1.000 metros).

O galego soubo da morte do seu extécnico por medio dunha mensaxe enviada polo canoista brasileiro Isaquías Queiroz, o triplo medallista olímpico ao que adestraba actualmente o adestrador galego. "Isaquías e eu temos boa relación desde que ambos adestramos xuntos en Brasil no ano 2013. Escribiume este domingo para comunicarme que Suso falecera, máis tarde o presidente da Federación Española de Piragüismo, Juan José Román Mangas, tamén me trasladou a triste noticia", precisou.

"Neste momento recordo de xeito especial o mellor da nosa relación. Eu era un neno cando empecei a traballar con el. En 1997, no Centro Galego de Tecnificación Deportiva (CGTD), formaba parte dun grupo duns 30 mozos de entre 14 e 16 anos, que logo se foi reducindo. En 2001, eu fun ao equipo nacional, no que non conseguín adaptarme, e ao ano seguinte regresei a Pontevedra decidido a abandonar o piragüismo", explicou.

"Levaba unha semana sen adestrar cando se persoaron na miña casa o entón presidente da Federación Española, Santiago Sanmamed, e Suso Morlán. Eu non quería volver ao equipo nacional porque non estaba a gusto e non rendía, eles déronme a opción de adestrar en Pontevedra de novo con Suso, e aceptei", recordou.

Para Cal, a primeira etapa xunto a Morlán foi a "menos coñecida" pero "moi intensa". "O que veu despois, Atenas 2004, Pequín 2008 e Londres 2012 é o que a xente xa coñece, foron momentos inesquecibles que forman parte da historia do deporte español, e síntome moi orgulloso de que Suso Morlán e eu poidamos contribuír para facela máis grande", finalizou.