1-2. O Levante sentencia a Lopetegui

O segundo triunfo da historia dun Levante sobrado de personalidade no Santiago Bernabéu sentenciou a Julen Lopetegui como xefe dun Real Madrid en depresión, que superou as oito horas sen marcar ata que o fixo Marcelo e en caída libre tras cinco partidos sen gañar e tres derrotas consecutivas.

Sen gol. Gafado nos últimos metros con tres remates aos postes e dous goles anulados. Descomposto tacticamente e con xogadores lonxe do seu mellor estado físico. O Real Madrid de Lopetegui tocou fondo ante un gran Levante que sacou proveito da crise do seu rival e sumou o seu terceiro triunfo consecutivo para asomar pola zona nobre da clasificación.

A crise do Real Madrid pon ao bordo do despedimento a un Lopetegui que se desespera na súa zona técnica vendo a falta de reacción dos seus xogadores. Tan sobrados de vontade como faltos de acerto. Coa sorte dándolles as costas e fráxiles ante calquera formulación rival.

Un partido de frenopático ao que non lle faltou de nada. O descaro do Levante aliouse co nerviosismo defensivo madridista. A intrascendencia de Courtois ou a de Marco Asensio nun equipo partido en dous, cando o tombaron con golpes de bo fútbol. O gafe no remate alcanzou as oito horas sen gol polas paradas salvadoras de Oier. E, aínda por riba, o VAR sumándose á tolemia.

A sombra da destitución de Lopetegui planeou polo Bernabéu en canto se torceron as cousas. A emoción da homenaxe ao delegado Herrerín e o ímpeto branco inicial quedou na nada cando apareceu a figura do 'comandante' Morales. Un Levante valente, con tres atrás, cinco no centro do campo para mandar e mordendo con presión arriba, atopou o premio rápido grazas a un desacertado Varane.

Con pouco se dana a un equipo que atravesa unha fochanca profunda. Un balón longo a costas da defensa serviu para sorprender a Varane, sen a marca da punta, reaccionando tarde e deixando autoestrada a Morales que non perdoou. As boas intencións dun inicio forte desvanecíanse en seis minutos e só cinco máis tarde se mascaba a traxedia no coliseo da Castellana.

Varane, máis nervioso que nunca, cometía unha man que chivaba o VAR cando o colexiado sinalaba falta fóra da área. Roger enganaba a Courtois e o Bernabéu entraba en efervescencia. Aparecía o momento dos valores madridistas tan recorridos, a caste por encima do fútbol para intentar tapar as carencias, pero o balón queimaba a xogadores sen confianza e a sorte daba as costas.

Cando recortaba distancia no marcador e cría pór fin á súa seca, o VAR anulaba un tanto de Asensio en fóra de xogo tras remate de Casemiro ao traveseiro. O Levante non se descompuña. Coas ideas moi claras e personalidade, non se quixo encerrar e buscou a velocidade de Morales que tivo o 0-3.

Mariano voaba a cada centro e estrelábase co traveseiro nun croque. Eran os momentos nos que Oier adiantaba o seu estado de graza. Cos pés sacaba dous a Lucas, unha de socato. Voaba a un remate de Ramos e sacaba outro cabezazo de Casemiro.

A impotencia provocaba que o Real Madrid se partira. Xogadores recentemente recuperados das súas lesións como Isco descolgábanse, Asensio non axudaba atrás e moitos quedaban arriba. O descontrol fartou ao madridismo, atónito cando Rochina marcaba o terceiro antes de que o VAR o anulara por fóra de xogo. A pitada do curso chegaba ao descanso.

O Real Madrid pedía un líder a berros e a reacción de Lopetegui foi recorrer a Bale, forzar ao galés renunciando a un defensa como Odriozola. Lucas faría de carrileiro nun encontro que xa se desenvolvería en terreo do Levante. Non forneceu efecto e á hora esgotou cambios. Isco asfixiado e Asensio en crise para que a entrada de Ceballos e Benzema aumentase a presenza en área rival.

A revolución branca chegou con Benzema. Caendo a banda esquerda e desequilibrando ante rivais cansados en cada balón que tocou. Oier parecía imbatible ante os disparos, voaba a unha falta de Bale á escuadra, cando un erro na saída de balón de Campaña custou caro ao Levante. Karim viu a chegada de Marcelo, asistiu e un zurdo, de destra, pechou a peor serie sen marcar da historia do Real Madrid.

Oito horas e un minuto despois chegaba o gol, a antesala de 18 minutos finais de agonía, esforzo sen premio e impotencia madridista. O pau repelía un gran disparo da raia de Benzema, Marcelo medio coxo xutaba arriba e o broche era outro tanto, de Mariano, anulado por fóra de xogo. A desesperación do Real Madrid contrastou coa felicidade dun Levante que sentencia a Lopetegui.