O exxogador dominicano de baloncesto Antonio Chicho Sibilio, quen foi unha figura estelar co FC Barcelona, morreu este sábado debido a complicacións da diabetes, segundo confirmaron fontes deportivas. A Federación Dominicana de Baloncesto (Fedombal) deu a coñecer o seu deceso a través da súa conta na rede social Twitter.
Sibilio, de 60 anos, foi o primeiro xogador en alcanzar os 650 triplos e os 6.000 puntos na liga ACB, onde permaneceu 13 anos co Barça e catro co Taugrés Vitoria. Co equipo azulgrana conquistou 5 títulos de liga e 8 Copas de Rei, ademais de formar parte da selección española durante 7 anos. Fixo o seu debut nos Xogos Olímpicos de Moscova 1980 e colgouse a medalla de prata no Eurobasket de Nantes, en 1983.
O club barcelonés lamentou na súa conta de Twitter o falecemento da súa antiga estrela. "Lamentamos a morte de Chicho Sibilio, un histórico do baloncesto azulgrana. O noso pésame á familia. Descanse en paz", tuiteou o equipo.
Chicho Sibilio destacou polas súas habilidades para o baloncesto desde a adolescencia na súa natal Haina (ao sur de Santo Domingo), polo que foi integrado á selección nacional absoluta dominicana con só 17 anos, para o Centrobasket de 1975.
O seu talento non pasou desapercibido para o FC Barcelona, que o fichou dous anos despois, o que lle impediu xogar para República Dominicana no Centrobasket de 1977 que se xogou en Panamá, onde, paradoxalmente, o país caribeño alzouse coa medalla de ouro con Chicho na banca. Tras ese incidente iniciou a súa carreira de éxitos co club catalán, onde formou con Ignacio (Nacho) Solózabal e Juan Antonio (Epi) Ruiz, un terrible tridente contra os seus rivais na liga española de primeiro nivel. Co Barcelona tamén se fixo cunha Copa Príncipe de Asturias e dúas Recopas de Europa.
O exastro do baloncesto saíu en 1987 do Barcelona tras abertas desavinzas co adestrador Aíto García Reneses. En 1984 negouse a integrar a selección española que participou nos Xogos Olímpicos de Los Ángeles 1984, aínda que volveu formar parte do persoal ibérico nas edicións do Eurobasket de Stuggart'85 e Atenas'87.
En República Dominicana foi campión no baloncesto do Distrito Nacional co equipo dos Astros (1975), o único que obtivo no baloncesto do seu país, a pesar de formar parte de quintetos formidables como foron os do Club Naco en 1983 e 1984, así como do selectivo das Minas, co que terminou os seus días de xogador.
A final do torneo de baloncesto do Distrito Nacional de 1983 entre Naco e o Club Arroio Fondo foi unha das máis recordadas polos afeccionados dominicanos do xogo, onde Chicho Sibilio fixo de todo para alcanzar a coroa, pero os seus rivais apoiáronse no estelar canasteiro local Vinicio Muñoz para alzarse co título. Xa retirado, Sibilio permaneceu varios anos afastado do baloncesto, para regresar a dirixir equipos menores a instancias da Fedombal.
Ademais, foi adestrador de equipos de nivel superior en Santo Domingo e en cidades do interior de República Dominicana. En San Cristóbal (sur), fundou unha academia de baloncesto co propósito de descubrir talentos tal e como sucedeu con el.
Os seus problemas de saúde agraváronse no último ano, segundo revelou a Efe o xornalista deportivo Rolando Luva, quen do mesmo xeito que Sibilio é nativo de Haina e seguiu toda a carreira do exxogador. Consagrado como inmortal do deporte dominicano, Antonio Cándido Sibilio Hughes, formou parte dunha xeración de grandes xogadores dominicanos como Hugo Cabrera, o propio Muñoz, Iván Mieses ou Eduardo Gómez.
