Nadal vence a Kyrgios e enterra un pesadelo

O balear precisou xogar catro sets e gañar dous tie breaks para pasar á terceira rolda de Wimbledon

Rafa Nadal celebra su victoria ante Nick Kygios en Wimbledon.EFE
photo_camera Rafa Nadal celebra su victoria ante Nick Kygios en Wimbledon.EFE

Cinco anos logo de sufrir unha amarga derrota no All England Club, o español Rafael Nadal enterrou un pesadelo que gardaba na súa mochila ao derrotar ao australiano Nick Kyrgios por 6-3, 3-6, 7-6 (5) e 7-6 (3) e avanzar á terceira rolda de Wimbledon.

Entón, Kyrgios contaba 19 anos, e era invitado especial do torneo. Na Central, mesmo escenario deste xoves, puxo aquel un de xullo o seu nome na fama ao gañar a Nadal por 7-6(5), 5-7, 7-6 (5) e 6-3, esmagándolle con 37 saques directos.

Cinco anos despois, librando entre tanto cinco batallas máis e con 3-3 no seu balance de enfrontamentos, o balear mantívose en calma, soportou tranquilo as deixadas do seu rival, os seus golpes entre as pernas e saques de "culler". Tamén os seus 29 "aces" e discusións co xuíz de cadeira.

Nada perturbou o seu esquema de xogo, e a pesar do virtuosismo ocasional de Nick, e dos seus xeniais toques na rede, Nadal gañou o choque en tres horas e 4 minutos, falando na pista só cos seus golpes e levantando o puño cando, enrabietado, sacou do seu peito toda a emoción contida, propia dun gran duelo.

O encontro xa disparara os comentarios. Kyrgios acudiu onte á noite a un coñecido 'pub' en Wimbledon Village, Dog and Fox para relaxarse, e o mércores aproveitara os seus 40 minutos de adestro para preparar o duelo contra o de Manacor coa tenista española Carla Suárez como compañeira de pista.

Este xoves, coa canadense Eugenie Bouchard no banco de Kyrgios, o partido respondeu á espectación creada desde que se soubo a coincidencia de ambos no cadro.

Quince mil espectadores encheron a central e premiaron as xogadas. Tamén asubiaron ao australiano cando sacou por baixo a Nadal. Un golpe lícito, pero unha irreverencia para o clasicismo inglés na Catedral do tenis.

O encontro comezou con Kyrgios espertando aos poucos. O de Canberra cometeu catro fallos consecutivos, e Nadal gañou seis puntos seguidos ata que chegou o primeiro "ace" de Nick.

Neste primeiro set, o saque de Nadal marcou as diferenzas. Seguro, rápido e efectivo, o balear gañou tres xogos en branco, e só cedeu tres puntos co seu servizo. Kyrgios parecía aletargado e só espertou ao público da central cando fixo un saque "de culler" no oitavo xogo, provocando os asubíos dos afeccionados.

Nadal, que rompera no segundo xogo, pechou este parcial coa súa primeira volea de dereita, aos 29 minutos.

O saque do australiano permanecera baixo mínimos ata entón, pero comezou a quentarse no segundo acto. Kyrgios subiu as revolucións e a velocidade, e conseguiu un a 222,089 quilómetros por hora. Cando sacou o puño por primeira vez no encontro xa roubara por primeira vez o servizo do español (2-0).

O auténtico Kyrgios apareceu entón. Máis activo, inquedo, falador e imaxinativo, e tamén guerreiro. Rapidamente colocouse con vantaxe de 3-0, e comezou a discutilo todo. Primeiro queixouse de que Rafa tardaba demasiado en colocarse ao resto, e que debía ser sancionado, e tanto se reiterou que as súas queixas lle levaron a recibir unha advertencia do xuíz de cadeira. Logo, os seus xestos negativos fixéronse xa permanentes.

Pero ese é o seu xogo, a súa forma de ser e estratexia. Canto máis discute e se enerva, mellor saca, mellor pega de dereita. E aínda que Rafa rompeu no sétimo (3-4), Nick foi capaz de roubar de novo o servizo do español a continuación e gañar o seu ao seguinte para facerse co segundo parcial, gritando como nunca o seu coñecido "¡come on!".

A esas alturas, Kyrgios xa estaba en plena efervescencia. As súas conversacións e discusións co xuíz de cadeira, o francés Damien Dumusois eran constantes nos intercambios. "Non es ninguén. Pensas que es importante, pero non tes nin idea do que está a pasar. Es unha vergoña", díxolle nun momento dado.

Estaba xa acelerado, e faltaba só un golpe entre as pernas, algo típico no seu currículo, que chegou no quinto xogo do terceiro parcial, e algún arrebato de ira, como o pelotazo que enviou ao corpo de Rafa no noveno xogo, con desculpa posterior, iso si.

Nadal mentres, mantiña a calma, só rota cando gañou o noveno xogo e rompeu o seu silencio. ¡Imos¡ gritou con rabia virándose cara ao público.

Nesta manga non houbera nin unha soa bóla de rotura por ambas as partes, e así se chegou ao desempate. Con Nadal centrado e ao seu, e facendo un "ace" no percorrido, o balear colocouse primeiro 5-2 e logo 6-3. Kyrgios ameazou achegándose 6-4, pero Rafa conectou unha gran dereita e saltou despois polo aire, levantando o puño para festexar a súa alegría por gañar o terceiro set.

O cuarto tivo o mesmo panorama. Ningunha oportunidade de rotura, forzas niveladas e adrenalina ao máximo. Resultado: segundo desempate da tarde, e de novo Nadal fíxose de aceiro.

Con seguridade neses momentos clave, Rafa Nadal colocouse 3-0, e logo con 4-2 ao cambio de pista. Non houbo drama ao final, un fallo de Kyrgios deu un triunfo que sabe a gloria ao español.

Nadal enfrontarase agora co francés Jo-Wilfried Tsonga, dúas veces semifinalista (2011 e 2012), acompañado en Wimbledon esta vez polo técnico Thierry Ascione, no canto de Sergi Bruguera capitán do equipo español de Copa Davis, e que derrotou ao lituano Ricardas Berankis, por 7-6 (4), 6-3 e 6-3.

Co canadense Denis Shapovalov, o croata Marin Cilic e o austríaco Dominic Thiem eliminados, Nadal só ten un xogador situado entre os 'top 20' ata os cuartos de final, o italiano Fabio Fognini. 

Comentarios