Apenas dez concellos teñen polo menos dous cotizantes por cada pensionista

O municipio "dormitorio" de Ames é o mellor situado, con 3,4 afiliados á Seguridade Social por cada beneficiario dunha prestación ► Só tres comunidades recadaron o suficiente en 2017 como para cubrir a súa nómina de pensións

Pensionista, en una calle de Santiago. PEPE FERRÍN (AGN)
photo_camera Pensionista, nunha rúa de Santiago. PEPE FERRÍN (AGN)

Conseguir o equilibrio orzamentario da Seguridade Social sondando novas fontes de ingresos segue sendo un dos maiores retos da axenda política despois de que as reformas de 2011 e 2013 —que introduciron o atraso da idade de xubilación ata os 67 anos e a desindexación das prestacións con respecto ao IPC para limitar o incremento do gasto— resultasen meros parches. No Congreso, a comisión de seguimento do Pacto de Toledo continúa analizando propostas para procurar a suficiencia financeira do sistema, un labor que se reactivou en setembro de 2016.

Sen novidades no horizonte, nos últimos meses o descontento social levou aos grupos políticos a achegar posturas ao redor da recuperación da inflación como referencia para actualizar as prestacións, despois de que no acordo orzamentario que selaron PNV e PP en abril resolvesen elevar as pagas un mínimo dun 1,6% este ano e en 2019. No entanto, seguen bloqueados ao redor de como debe obrar a Seguridade Social cando sobreveña outra recesión, pois PP e C's son partidarios de limitar a revalorización das prestacións máis elevadas. 

Entre tanto, a pesar de que a reactivación do mercado laboral ha permitido volver a franquear a barreira dos 19,3 millóns de ocupados, a recuperación non chega coa mesma intensidade a todas as comunidades. Basta con cruzar os datos de afiliados á Seguridade Social co número de pensionistas para debuxar unha España na que a creación de emprego non logra gañar a batalla á crise demográfica nas comunidades do norte.

Cociente de cotizantes por pensionistaCoa excepción de Navarra, a peche de 2017 ningunha superaba o cociente de dous cotizantes por pensionista, e as peor situadas eran Castela e León, con 1,2 afiliados por cada perceptor dunha paga contributiva, Asturias (1,3) e Galicia, con 1,4. A situación é tal na comunidade, que apenas dez concellos contan con polo menos 2 contribuíntes por cada pensionista. O mellor situado é Ames, cunha proporción de 3,4. Inflúe a súa condición de concello "dormitorio" no que se asentan moitas familias que traballan en Santiago, un perfil ao que responden Oroso (2,7) e Teo; Arteixo, Cambre, Culleredo e Oleiros pola súa proximidade á Coruña; O Porriño e Salceda no cinto de Vigo, e Barbadás pola súa proximidade a Ourense.

Nun país que concluíu o ano pasado con 8,7 millóns de pensionistas que percibían 9,58 millóns de prestacións e con 18,3 millóns de traballadores dados de alta, a situación máis "folgada" era a de Madrid (2,9) ao rozar os 3 cotizantes por cada beneficiario dunha paga. Esta é, de feito, a proporción que algúns expertos ven como óptima para blindar a viabilidade do modelo. 

Se o sistema de prestacións non se basease nun sistema de caixa única coa solidariedade rexional como alicerce, só Madrid, Baleares e Canarias estarían en condicións de cubrir as prestacións contributivas dos seus habitantes ao ser as únicas que ingresaron en cotas o suficiente despois de que o sistema pechase o ano pasado cun déficit de 17.903 millóns de euros.

A Seguridade Social ingresou 4.993 millóns en cotas de afiliados en 2017 en Galicia e desembolsou 7.565 millóns en pensións

É o resultado dunha factura que, sen contar os complementos a mínimos que se abonan a quen cobran as pagas máis reducidas —que se financian con cargo aos orzamentos—, pasou os 115.722 millóns, en tanto que coa reactivación da creación de emprego a Seguridade Social ingresou 97.819 millóns en cotas.

A falta de medidas tendentes a incrementar os recursos —o Goberno de Sánchez propuxo crear un imposto á banca e sobre a mesa tamén está destopar as bases máximas de cotización dos salarios máis elevados—, este ano as contas da Seguridade Social verán crecer máis o gasto como consecuencia da alza das prestacións de entre un 1,6 e un 3% incluída nos orzamentos.

Un total de 164 concellos tiñan máis beneficiarios de prestacións que cotizantes ao terminar 2017, tres menos que o ano anterior

En Galicia, o ano pasado as cotizacións só bastarían para cubrir o 66% do desembolso. E é que traballadores e empresas pagaron en cotas uns 4.993 millóns, en tanto que o abono das pagas de invalidez, xubilación, viuvez, orfandade e en favor de familiares consumiu 7.565 millóns. A pesar de que a recadación creceu un 3,7%, non foi suficiente para facer fronte ao avance do gasto (+3%).

Lastrada polo envellecemento, a emigración e unha economía menos competitiva que a doutras autonomías, Galicia encara o reto de recuperar poboación activa, pois nunha década perdeu a 59.400 maiores de 16 anos que traballaban ou estaban en disposición de facelo. 

Con este panorama, 164 concellos tiñan máis beneficiarios de prestacións que cotizantes ao terminar 2017, o 52% do total.

Comentarios