O avogado defensor do expresidente de Pescanova, Manuel Fernández de Sousa, repartiu críticas entre o auditor BDO, a Comisión Nacional do Mercado de Valores (CNMV) e accionistas como a familia Carceller, e subliñou que o seu cliente non sabía do alcance da débeda acumulada antes de facelo público.
Así o argumentou o penalista Gonzalo Martínez-Fresneda durante a súa intervención este mércores nunha das últimas sesións do xuízo sobre o chamado caso Pescanova, que se retomou este mércores e espérase que quede visto para sentenza este venres.
"Díxose que en febreiro de 2013 o meu cliente xa sabía que a situación era irreversible. Parece contraditorio co feito de que entón achegase 15 millóns de euros para intentar salvala, e ademais non hai documentación nin evidencia dixital que mostre que soubese antes do 28 de febreiro do alcance da débeda", esgrimiu.
De acordo coa súa tese, Sousa perdeu para máis de 9 millóns con esta "inxección" de capital, o que demostraría que non era consciente da magnitude da crise que se aveciñaba de forma inminente.
Ademais, sinalou ao entón máximo responsable de Pescanova como o que acabou "canalizando a salvación" da empresa e evitou que entrase en liquidación ao impulsar a solicitude de concurso de acredores.
O avogado incidiu en que Sousa non intentou maquillar as contas como se lle acusa, e apuntou a que en realidade o que si cometeu a firma foron erros ao apostar por prácticas contables que eran equivocadas e que acabaron por provocar que houbese unha débeda de máis de 3.500 millóns de euros sen aflorar.
No alocución, destacou a responsabilidade no ocorrido dos auditores de BDO, incapaces de detectar "semellante desfasamento".
Tamén cargou contra a CNMV por levantar a suspensión ás accións de Pescanova entre o 4 e o 12 de marzo a pesar de que a propia empresa xa revelara ao mercado que non aprobara as súas contas de 2012, que existían dúbidas sobre a continuidade da compañía e incluso recomendaba ao regulador motu que lle excluíse de cotización temporalmente.
De acordo coa súa reconstrución dos feitos, o emporio pesqueiro –o grupo segue sendo un dos grandes operador do sector a nivel mundial– se desmoronó debido á suma de dous factores: a necesidade de vender unha planta de acuicultura en Chile para recuperar liquidez e afrontar o vencemento dun crédito que expiraba naquelas datas.
"Se se vendeu a instalación de Chile, non estariamos aquí", defendeu o letrado, quen considerou que o "detonante" foi a actitude da familia Carceller, máximo accionista de Pescanova naquel momento.
A defensa de Sousa apunta que o expresidente pediu aos Carceller a finais de febreiro de 2013 que achegasen capital como fixera el para poder dispor de máis tempo.
Con todo, o accionista –dono á súa vez da cervexeira Damm– respondeu na xunta celebrada o 28 de febreiro esixindo que as contas de 2012 acompañásense dunha alerta de "preocupación pola continuidade da empresa" ("ongoing concern"), o que na súa opinión provocou "que os bancos pechasen o portelo a Pescanova, que non se puidese renovar o crédito e non se executase a venda en Chile".
"Non me doen pezas en recoñecer que os resultados contables finais de Pescanova non eran correctos. Isto pode constituír un erro contable, pero non unha falsidade", argumentou o avogado, quen insistiu en que non se atopou "ningunha contabilidade 'b', nin caixas fortes, nin libros secretos, nin se borraron discos duros ou destruído ordenadores".
Prácticas como o "factoring", as "operacións triangulares" ou o "neteo" de contas axudaron a xerar o problema, segundo o discurso do avogado defensor de Sousa, pero recordou que estas eran coñecidas e non se ocultaban.
O letrado insistiu na inocencia de Sousa e pediu tamén que en caso de delito -pesan oito cargos contra el téñanse en conta atenuantes por confesión e reparación de dano, entre outros.
