O Pleno da Sala do Social do Tribunal Supremo ditou sentenza para unificación de doutrina na que conclúe que os traballadores interinos non teñen dereito a indemnización polo cesamento regular do seu contrato.
Este fallo concuerda coa última das sentenzas do Tribunal de Xustiza da UE (TUE) que, en contra do que suxeriu no seu primeiro fallo sobre o tema, determina que non é contraria á Directiva comunitaria sobre discriminación de contratados temporais a norma española que determina que non hai dereito a indemnización cando o interino cesa no seu posto ao reincorporse ao mesmo o traballador ao que substituía e que tiña dereito a reserva do seu posto de traballo.
Deste xeito, afirma o Supremo, o traballador con contrato de interinidade por substitución doutro traballador non ten dereito á indemnización que se outorga nos despedimentos por causas obxectivas (20 días por ano traballado) nin tampouco á indemnización de 12 días por ano que se concede á finalización do contrato temporal.
O Tribunal Europeo ditaminou en 2016 que non se podía discriminar aos traballadores temporais respecto dos indefinidos nas indemnizacións por fin de contrato
A sentenza do Supremo, que conta cun voto particular de dous maxistrados da Sala, ten a súa orixe no caso dunha traballadora do Ministerio de Defensa, de nome Ana de Diego Porras, á que se lle realizou un contrato de interinidade e que substituíu durante máis de sete anos a unha liberada sindical.
No entanto, ao ser esta obrigada a volver ao seu posto en 2012, a demandante foi despedida sen indemnización, pois os contratos de interinidade carecen dela á finalización do contrato, en contraste cos contratos temporais (indemnización de 12 días) e os contratos fixos (20 días por ano por causas obxectivas e 33 días por ano en despedimentos improcedentes).
O Tribunal Europeo ditaminou o pasado 14 de setembro de 2016 que non se podía discriminar aos traballadores temporais respecto dos indefinidos nas indemnizacións por fin de contrato e que a traballadora, ao realizar as mesmas tarefas que a substituída, debía ter dereito a unha indemnización de 20 días por ano traballado, fixando devandita indemnización en 6.141,85 euros.
