Galicia aspira a duplicar o emprego na eólica mariña en 4 anos

O metal galego consolídase como fabricante de compoñentes e tecnoloxía para unha fonte renovable que está chamada a encabezar a xeración de enerxía no horizonte de 2040
 
El parque desarrollado por Iberdrola en Alemania con componentes de Navantia y Windar. EP
photo_camera Parque eólico desenvolvido por Iberdrola en Alemaña con compoñentes de Navantia e Windar. EP

Duplicar os 800 empregos directos que hoxe sostén a industria eólica mariña en Galicia en catro anos é o obxectivo do Galician Offshore Energy Group (GOE), unha alianza con 40 integrantes, entre os cales figuran compañías do metal —como os estaleiros Metalships&Docks, Cardama, Nodosa e Navantia—, o Centro Tecnolóxico Aimen, Iberdrola e a asturiana Windar. 

Coas bancadas de Fene convertidas por Navantia e Windar nun polo de construción das plataformas para soster aeroxeradores, coa firma este mes doutro contrato con Iberdrola para fornecer 62 jackets para un parque na Bretaña francesa, Galicia quere aproveitar o tirón. Só en Europa, en 2019 conectáronse 502 novos aeroxeradores mariños á rede en dez proxectos, o que supuxo sumar ao sistema eléctrico 3.627 megawatts (MW) de capacidade. Segundo o último informe da patronal WindEurope, ao peche do pasado ano había 5.047 turbinas fornecendo electricidade en 12 países, totalizando 22.072 MW. 

Cun parque de potencia renovable de 54.457 MW no que reina a eólica terrestre, en España só opera unha plataforma mariña, un prototipo de 5 MW situado a 1,3 millas náuticas de Gran Canaria. Pero o foco segue no arquipélago, pois a coruñesa Greenalia disponse a levantar un parque de 50 MW, con catro muíños e un orzamento de 114 millóns de euros. A electricidade, que se evacuará con cable submarino, abastecerá a máis de 70.000 fogares e evitará emisións de CO2 equivalentes a máis "de 90.000 automóbiles nun ano".  

A Axencia Internacional da Enerxía ve potencial para que a eólica mariña convértase na principal fonte de electricidade en 2040

Ante unha tecnoloxía á que a Axencia Internacional da Enerxía ve potencial para converterse na principal fonte de electricidade en 2040 en Europa, a patronal galega do metal, Asime aposta por non perder este tren. Por iso, o GOE pon de relevo a capacidade da industria galega para abordar a construción das fundacións e torres eólicas, para converter buques para traballos de exploración, perforación, instalación e mantemento dos parques e os coñecementos en deseño e enxeñería. 

Ante unha industria que xa sostén 800 postos directos e 400 indirectos, o secretario xeral de Asime, Enrique Mallón, augura que Galicia ten músculo para "duplicar os empregos directos nos próximos catro anos". Como membros de WindEurope, a alianza galega acudiu en 2019 ás principais feiras, en Bilbao e Copenhague, onde quedou de manifesto que a industria autonómica é "tremendamente competitiva" ao axuntar a experiencia en construción e reparación naval, eólica terrestre e a industria offshore das plataformas petrolíferas, buques de apoio e de perforación.  

En España, a eólica mariña flotante aspira a eclosionar, mentres países como Holanda xa proxectan xerar hidróxeno verde utilizando a electricidade dun megaparque mariño de 3.000 MW. No Plan Nacional de Enerxía e Clima 2021-2030, o Goberno contempla convocar poxas de potencia e iniciou unha consulta pública para trazar a folla de ruta para desenvolver esta fonte. No seu favor xoga que os custos baixaron co desenvolvemento tecnolóxico. Este último factor permite, ademais, acceder a emprazamentos cada vez máis apartados do litoral e con bo recurso, chegando superar as 4.000 horas de vento ao ano.

Con 600 empresas e máis de 67.000 traballadores, o metal galego ten un filón nesta tecnoloxía, que a Comisión Europea vai impulsar
 

Co exemplo próximo de Viana do Castelo —que vai acoller un parque flotante semisumergible impulsado por EDP e Repsol con estruturas desenvolvidas en Ferrol—, Galicia tamén sonda o potencial do mar. Mentres o GOE defende a implantación dunha ou dúas explotacións "sen impacto visual e sen afectación ao espazo mariño", Mallón confirma que hai interese. "Agora debemos apoiar todos a regulación normativa clara da súa instalación e as condicións. Haberá boas noticias proximamente. Temos un gran recurso eólico", remarca o portavoz de Asime, que ve "perfectamente factible" compatibilizalo cos intereses pesqueiros. "Os parques instálanse de forma moi estudada, tratando de minimizar calquera impacto. Ademais, no 60% da extensión marítima non se poden instalar estas granxas eólicas por razóns de conservación das pesqueiras, biodiversidade e asuntos militares", constata Mallón.

En 2009, o estudo estratéxico ambiental que o Goberno de Zapatero desenvolveu para sondar a instalación de aeroxeradores mariños, declarando hábil o 75% da costa galega, chocou co rexeitamento do Parlamento galego, que denunciou a invasión de competencias. En 2016, o Supremo tombou este argumento.