Sete anos logo da última reforma en materia de pensións, a Comisión do Pacto de Toledo ultima as recomendacións que remitirá ao Goberno para blindar a sustentabilidade dun sistema que ata agosto rexistrou uns ingresos por cotizacións de 78.928 millóns, mentres a factura das pensións contributivas alcanzou os 84.545 millóns. Neste contexto, un dos xiros será fomentar a prolongación da vida laboral con novos incentivos.
A meta é achegar a idade real de xubilación á legal, que este ano se sitúa en 65 anos para quen teñen unha carreira de 37 ou máis anos de cotización e en 65 e 10 meses para aqueles que non chegan a ese nivel. A pesar de que estes son os baremos, o recurso ao retiro anticipado provoca que a idade efectiva á que se deixa o mercado laboral sitúese de media en España en 64,6 anos. Aínda que de forma moderada, este dato, que corresponde a agosto, foi avanzando, pois en 2005 a media era de 63,6 anos.
Xa sexa para mellorar a súa prestación futura, por carecer de substitución ou por vocación de seguir en activo, un total de 16.200 galegos maiores de 65 continuaban ao pé do canón no segundo trimestre. Os datos da enquisa de poboación activa (Epa), con rexistros da última década, reflicten que se trata dun máximo igualado só no cuarto trimestre de 2019. En canto á súa xornada laboral, o 77% traballa oito ou máis horas, pois só 3.600 teñen unha xornada parcial.
Para obter unha radiografía máis detallada deste fenómeno hai que acudir aos datos de afiliación, segundo os cales, dos 15.160 galegos maiores de 65 que seguían cotizando en agosto —unha cifra histórica—, case o 59% eran autónomos, cuxas prestacións adoitan ser inferiores ás do réxime xeral, en boa medida porque un 75% cotiza pola base mínima. Así, o peso dos asalariados que postergan o retiro é do 33%. Tamén seguen acudindo ao tajo un total de 954 mulleres e 17 homes maiores de 65 que cotizan como empregados do fogar.
A OCDE sitúa a España como o país no que hai unha menor proporción de persoas que traballan e cobran unha pensión á vez
Para explicar a brecha entre as cifras da Epa e as afiliacións, cabe non perder de vista que os rexistros da Seguridade Social non reflicten o impacto da economía mergullada, nin recollen aos traballadores públicos da Mutualidad Xeral de Funcionarios Civís do Estado, o Instituto Social das Forzas Armadas e da Mutualidad Xeral Xudicial.
Estes teñen dereito á xubilación aos 60 anos a condición de que conten cunha folla de servizos ao Estado de polo menos 30 anos. Son as chamadas clases pasivas, e a reforma non traerá cambios para este colectivo. Só a partir de xaneiro de 2011 os funcionarios de novo ingreso pasaron a percibir as súas pensións do réxime xeral da Seguridade Social, dado que o sistema de clases pasivas está chamado a extinguirse. Aínda así, ao termo de 2019, en Galicia había uns 17.100 mutualistas en alta laboral e 44.876 pensionistas cuxas prestacións custaron 82,3 millóns, o que arroxa unha media de 1.834 euros por persoa.
TRABALLO E PENSIÓN. Neste escenario, os datos reflicten que os incentivos para alargar a vida laboral en España son escasos. Nun recente informe, a OCDE situou a España como a economía avanzada na que existe unha menor proporción de persoas que traballan e cobran unha pensión á vez: apenas un 0,5% dos que teñen entre 55 e 69 anos, lonxe do 17% de Suecia. Ante esta realidade, o Consello Xeral de Economistas chama a potenciar "" a xubilación activa eliminando barreiras como a que veta o acceso a quen non alcance a idade legal de retiro e a quen non cotizase os anos suficientes como para poder cobrar a prestación máxima. Os expertos tamén recetan "desincentivar" as prexubilacións e baixas incentivadas que se ofrecen nos Ere que aplican sectores como o financeiro para traballadores que incluso teñen menos de 55 anos.
